نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتریمدیریت ورزش دانشگاه مازندران
2 استاد مدیریت ورزشی، دانشگاه مازندران ، بابلسر، ایران
3 دانشیار مدیریت ورزشی دانشگاه اصفهان ایران
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله English
نویسندگان English
هدف:
پژوهش حاضر با هدف تبیین و ارائه مدلی از عوامل بازدارنده رفتارهای نژادپرستانه در ورزش انجام شد، زیرا ورزش بستری برای تعاملات اجتماعی است که میتواند نابرابریهای نژادی را تقویت یا تضعیف کند.
روش:
این مطالعه کیفی با روش نظریهسازی دادهبنیاد و رویکرد اشتراوس و کوربین انجام شد. دادهها از طریق مصاحبههای نیمهساختاریافته با ۱۵ متخصص حوزه مدیریت ورزشی، جامعهشناسی، روانشناسی ورزشی، مربیان و داوران جمعآوری شد. نمونهگیری به روش هدفمند و سپس گلولهبرفی انجام گرفت. دادهها در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی تحلیل شدند. روایی با درگیری مستمر، بازبینی مشارکتکنندگان و مقایسههای مکرر تضمین شد و پایایی با ضریب توافق ۰.۸۳ بین کدگذاران تأیید گردید.
یافتهها:
نژادپرستی در ورزش متاثر از دو دسته شرایط علّی است: ساختار قدرت و سیاستهای تبعیضآمیز نهادی و نابرابری اقتصادی و سرمایهگذاری ورزشی. رفتارهای نژادپرستانه در محیطهای ورزشی، تحت تأثیر زمینههای تاریخی-فرهنگی، رسانهها و هنجارسازی قرار دارد. بازیگران کلیدی مانند مربیان و هواداران نقش مداخلهگر دارند. راهبردهای مقابله شامل آموزش، ظرفیتسازی، تغییر فرهنگی و عدالت ترمیمی است که به سلامت روانی و ایجاد محیط فراگیر کمک میکند.
نتیجهگیری:
مقابله با نژادپرستی در ورزش نیازمند اصلاح ساختارهای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی است. تدوین قوانین ضدتبعیض، آموزش و تقویت ارزشهای اخلاقی میتواند محیطی عادلانه و فراگیر ایجاد کند. این مطالعه مدلی پارادایمی برای سیاستگذاری و برنامهریزی در کاهش نژادپرستی ارائه داد.
کلیدواژهها English