1. آمار نامه سلامت و بیماری در ایران، 1385. معاونت سلامت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.7-19.
2. بدری آذین، ی. 1386. بررسی وضعیت ژیمناستیک در ایران با رویکرد تدوین نظام جامع، توسعه منابع انسانی در ورزش ژیمناستیک ایران، نشریه حرکت. 3(4): 63.
|
3. تقوی تکیار، س. 1385. بررسی وضعیت اجتماعی- اقتصادی و انگیزه های شرکت کنندگان در ورزش همگانی ، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه گیلان. ص:14.
|
4. تندنویس، ف. آفرینش خاکی، ا. مظفری، ا. 1384. مقایسه دیدگاههای اعضای هیات علمی ، مربیان، ورزشکاران و مدیران در مورد چگونگی توسعه ورزش همگانی، نشریه علوم حرکتی و ورزش. 3 (5): 22-1.
|
5. تیموری، آ. 1385. بررسی و مقایسه عملکرد مرکز توسعه ورزش همگانی و تفریحی و مرکز توسعه ورزش قهرمانی ایران براساس مدل وایزبرد، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران. ص: 17.
|
6. خسرویزاد، ا. 1387. مطالعه و طراحی برنامه استراتژیک کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران، رساله دکتری، دانشگاه تهران.
|
7. غفرانی، م. 1387. طراحی و تدوین استراتژی توسعه ورزش قهرمان و همگانی استان سیستان بلوچستان. رساله دکتری. دانشگاه تهران.
|
8. غفرانی، م. گودرزی، م. سجادی، ن. جلالی فراهانی، م. مقرنسی، م. 1387. طراحی و تدوین راهبرد توسعه ورزش همگانی استان سیستان و بلوچستان. نشریه حرکت.3(39): 131-107.
|
9. غفوری، ف. رحمان سرشت، ح. کوزه چیان، ه. احسانی، م. 1382. مطالعه و بررسی نگرش متخصصان تربیت بدنی به نقش رسانه های جمعی (رادیو، تلویزیون و نشریات) در گرایش مردم به ورزش قهرمانی و همگانی. نشریه حرکت. 6(16): 78-57.
|
10. قاسمی جاوید، ع. 1380. مطالعه نظام برنامهریزی و پیادهسازی برنامهها در شرکت ملی گاز ایران، پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تربیت مدرس. ص: 47.
|
11. محمد علیپور، غ. 1382. بررسی ورزش همگانی کشور و سیر عملکرد فدراسیون ورزشهای همگانی در دهه اخیر، پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تهران. ص: 21.
|
12. مطالعات تفضیلی توسعه ورزش همگانی و تفریحی، 1384. سازمان تربیت بدنی، چاب اول، ص: 48.
|
13. مظفری، ا. قره، م. 1384. وضعیت ورزش همگانی ایران و مقایسه آن با چند کشور منتخب جهان. نشریه حرکت. 6: 14.
|
14. ممتاز بخش، م. 1386. بررسی راهکارهای ارتقاء و توسعه ورزش همگانی بانوان دانشگاه علوم انتظامی. فصلنامه دانش انتظامی، سال نهم، شماره دوم، ص: 63.
|
15. واحد، و. 1388. بررسی استراتژیها و راهبرد های ورزش همگانی در استان اصفهان، پایانامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد، ص: 72.
|
16. الوانی، م. 1386. مدیریت عمومی، چاپ سی و یکم، نشریه نی، 29.
|
17. Collins, M.F., 2002. Sport for all as a multifaceted product of domestic and international influences, Journal of Sport Sciences, 4(21):123-137.
|
18. Kriemadis, A., 2002. Strategic Sport Management, International Sports Law Review, 3(6): 8
|
19. Kuo, C., 2008. An Application of the Modified SMART-SWOT Method in Casino Institution, A Case of Penghu Archipelago, Taiwan, Journal of Quality Assurance in Hospitality & Tourism 9( 4) :337 – 346
|
20. Liu, Y., & Taylor, P., & Shibli, S., 2009. Sport Equity: Benchmarking the Performance of English Public Sport Facilities, European Sport Management Quarterly, 9(1): 3 – 21.
|
21. Mccree, R., 2009. Sport Policy and the New Public Management in the Caribbean, Public Management Review, 4(11): 461–476.
|
22. Numerato, D., 2009. The institutionalization of regional public sport policy in the Czech Republic, International Journal of Sport Policy, 1(1): 13–30.
|
23. Shehu, J., 2004. Sport for all in post colony: Is there a place for indigenous games in physical education curriculum and research in Africa, Africa Education Review, 1 (1): 21– 33.
|
24. Thibault, L., & Slack, T., 1994. Strategic Planning for Nonprofit sport Organization: Empirical Verification of a framework, Journal of Sport Management, 8(6):64.
|
25. Wicker, P., & Breuer, C., & Pawlowski, T., 2009. Promoting Sport for All to Age-specific Target Groups: the Impact of Sport Infrastructure, European Sport Management Quarterly, 9( 2) :103 – 118.
|