ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر ترویج خدمات ورزشی رایگان بر لذت و نگرش مصرفکننده در تبلیغات
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر ترویج خدمات ورزشی رایگان بر لذت و نگرش مصرفکننده در تبلیغات بود. روش پژوهش، نیمهتجربی و از نوع طرح فاکتوریل بین آزمودنی 2×3 بود. جامعۀ آماری، دانشجویان تربیتبدنی و غیرتربیتبدنی دانشگاه تهران بودند که نمونه تعداد 440 نفر انتخاب شد. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد که اثر اصلی ترویج آزمایش خدمات بر لذت در آزمودنیهایی که تبلیغ با ترویج آزمایش رایگان خدمات را مشاهده کردهاند ازآزمودنیهایی که تبلیغ مشابه بدون ترویج آزمایش خدمات را مشاهده کردهاند، بیشتر است. علاوهبراین، اثر اصلی ترویج آزمایش خدمات بر نگرش به تبلیغ نیز در آزمودنیهایی که تبلیغ با ترویج آزمایش رایگان خدمات را مشاهده کردهاند از آزمودنیهایی که تبلیغ مشابه بدون ترویج آزمایش خدمات را مشاهده کردهاند، بیشتر استو آنها نگرش مثبتتری به تبلیغ دارند.
https://smrj.ssrc.ac.ir/article_392_f3f6597fb7454846dd5ba1efad1f0d62.pdf
2015-04-21
13
32
خدمات ورزشی
ترویج
تبلیغات
لذت
نگرش به تبلیغ
محسن
بهنام
mohsenbehnam@ut.ac.ir
1
دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
مهرزاد
حمیدی
mhamidi@ut.ac.ir
2
عضو هیات علمی دانشگاه تهران
AUTHOR
محمود
گودرزی
m_goodarz@yahoo.com
3
عضو هیات علمی دانشگاه تهران
AUTHOR
استولد، کلایتون؛ دیتمور، استفان؛ برانولد، اسکات. (1388). روابط عمومی ورزشی: مدیریت ارتباطات سازمانی. مترجمان: قاسمی ح، کشکر س، قلعه ن. چاپ اول. تهران، نشر علم و حرکت.
1
آندروف، ولادمیر؛ فرانسوائیس، ژان. (1380). اقتصاد ورزش. مترجم: جزایری ا. سازمان تربیتبدنی.
2
بیرانوند، حمید رضا. (1389). مدیریت تبلیغات بازاریابی (روشها و راهبردها). چاپ اول. تهران، نشر سازمان مدیریت صنعتی.
3
پوپ، نایگل؛ تورکو، دوگ. (1390). بازاریابی ورزش و رویداد. مترجمان: خبیری م. تجاری ف. چاپ اول. تهران، انتشارات سمت.
4
حسن زاده، مهرداد. (1384). بازاریابی ورزشی. تهران، نشر پرسمان.
5
سکاران، اوما. (1390). روشهای پژوهش در مدیریت. مترجمان: صائبی م، شیرازی م. چاپ هشتم. تهران، مرکز آموزش مدیریت دولتی.
6
مونتگمری، داگلاس. (1388). طراحی و تحلیل آزمایشها. مترجمان: کحالزاده ع، جباری ع ر. چاپ اول. تهران، مرکز نشر دانشگاهی.
7
نیوبی، تونی. (1386). ارتباط مؤثر با مشتری. مترجم: دنیادیده علی. چاپ اول. تهران، انتشارات اندیشۀ آریا.
8
Bawa K, Shoemaker R. (2004). The effects of free sample promotions on incremental brand sales. Marketing Science, 23(3), 345-363.
9
Chelladurai P. (1992). A classification of sport and physical activity services: Implications for sport management. Journal of Sport Management. 6(1): 38-51.
10
Dewi I J, Ang S H. (2001). Between imagination and reality: A study on the comparative effectiveness of advertising and product trial. Asia Pacific Advances in Consumer Research. 4: 74-80.
11
Fiore A M, Jin H J, Kim J. (2005). For fun and profit: Hedonic value from image interactivity and responses toward an online store. Psychology and Marketing. 22(8):669-694.
12
Hoch S J, Ha Y W. (1986). Consumer learning: Advertising and the ambiguity of product experience. Journal of Consumer Research, 13(2) 221-233.
13
Jack S, Ronan K R. (1998). Sensation seeking among high-and low-risk sports participants. Personality and Individual differences. 25(6):1063-1083.
14
Kajtna T, Tušak M, Barić R, Burnik S. (2004). Personality in high-risk sports athletes. Kinesiology, 36(1), 24-34.
15
Kempf D A S, Laczniak R N. (2001). Advertising's influence on subsequent product trial processing. Journal of Advertising, 30(3), 27-38.
16
Lee W Y. (2009). The moderating role of sport service type on the relationship between ad message type, service trial promotion, and consumers' responses to the advertisements. PhD Thesis, Indiana, Indiana University.
17
Micu C C, Coulter R A. (2007). Advertising and product trial: The impact of product type and attribute information on consumer evaluations. American Marketing Association (AMA) Winter Educators' Conference Proceedings. 18: 322-324.
18
Myers S D, Sen S, Alexandrov A. (2010). The moderating effect of personality traits on attitudes toward advertisements: A contingency framework. Management & Marketing. 5(3): 3-20.
19
Pits B G, Stotlar D K. (2007). Fundamentals of sport marketing. Morgantown, Fitness Information Technology.
20
Tabachnick B G, Fidell L S. 2007. Using Multivariate Statistics. Pearson.
21
Wahid N A, Ahmed M. (2011). The effect of attitude toward advertisement on Yemeni female consumers' attitude toward brand and purchase intention. Global Business & Management Research. 3(1): 21-29.
22
Wells W D, Leavitt C, McConville M. (1971). A reaction profile for TV commercials. Journal of Advertising Research, 11(6), 11-18.
23
Zaichkowsky J L. (1994). The personal involvement inventory: Reduction, revision, and application to advertising. Journal of advertising, 23(4) 59-70.
24
عسگریان، فریبا؛ فرجی دانا، احمد؛ گودرزی، محمود و جعفری، افشار. (1384). بررسی وضعیت اقتصادی صنعت ورزش ایران در سالهای 1377 و 1380. نشریۀ حرکت. 24: 43ـ 25.
25
کاتلر فلیپ. (1383). مبانی مدیریت بازاریابی. مترجم: پارسائیان ع. تهران، نشر ترمه.
26
کاتلر، فلیپ؛ آرمسترانگ، گری. (1389). اصول بازاریابی. مترجم: زارع م. جلد اول. تهران، نشر مهرجرد: مدیر فردا.
27
هاوکینز، دل؛ بست، راجر؛ کانی، کنث. (1385). رفتار مصرفکننده: تدوین استراتژی بازاریابی. مترجمان: روستا ا، بطحایی ع. چاپ اول. تهران، انتشارات سارگل.
28
Funk D C. (2008). Consumer behavior in sport and events: Marking action. Elsevier.
29
Funk D C, Mahony D F, Havitz M. (2003). Sport consumer behavior: Assessment and direction. Sport Marketing Quarterly.12: 200–205.
30
Kempf D S. (1999). Attitude formation from product trial: Distinct roles of cognition and affect for hedonic and functional products. Psychology & Marketing. 16(1): 35-50.
31
Khan M. (2006). Consumer behavior and advertising management. New Delhi, New Age International.
32
Kim J Y, Morris J D. (2007). The power of affective response and cognitive structure in product-trial attitude formation. Journal of Advertising. 36(1): 95-106.
33
Kotler P, Armstrong G. (2011). Principles of marketing. 14th Ed. Pearson Prentice Hall.
34
Lafferty B A, Goldsmith R E, Newell S J. (2002). The dual credibility model: The influence of corporate and endorser credibility on attitudes and purchase intentions. Journal of Marketing. 10(3): 1-11.
35
McMillen J D. (2009). The business of sports, volume 1, perspectives on the sports industry. Journal of Sport Management. 23(3): 392-394.
36
Mehrabian A, Russell J A. (1974). The basic emotional impact of environments. Perceptual and Motor Skills. 38(1): 283-301.
37
Mullin B J, Hardy, Sutten W A. (2007). Sport marketing. 3th ed. Human Kinetics Publisher.
38
Parks J, Quarterman J, Thibault L. 2007. Contemporary sport management. 3th ed. Human Kinetics Publisher.
39
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعۀ ارزش ویژۀ برند از دیدگاه باورهای شکلدهندۀ نگرش مصرفکنندگان نسبت به تبلیغات از طریق ورزش (فوتبال)
یکی از جدیدترین بسترهای تبلیغاتی که رشد زیادی داشته، تبلیغات از طریق ورزش، بهویژه فوتبال بهعنوان یکی از محبوبترینرشته های ورزشی دنیاست. با توجه به این اهمیت، پژوهش حاضر با سه هدف اصلی در صنعت خدمات ارتباطی صورت گرفته است. هدف اول، شناسایی باورهایی است که نگرش مخاطبان نسبت به تبلیغات ورزشی را شکل میدهند. هدف دوم، ارزیابی تأثیر باورهای شکلدهندۀ نگرش نسبت به تبلیغات ورزشی بر نگرش کلی نسبت به تبلیغات و درنهایت هدف سوم، بررسی تأثیر نگرش نسبت به تبلیغات بر ارزش ویژۀ برند میباشد. پژوهش حاضر از نوع پیمایشی می باشد. ۳۸۶ نفر از کاربران ایرانسل که در معرض تبلیغات فوتبالی آن قرار گرفتهاند بهعنوان نمونه درنظر گرفته شدند. یافتهها حاکی از تأثیر معنادار باورهای اطلاعات محصول، نقش و تصویر اجتماعی، لذت گرایی، عامل مزاحمت، مادیگرایی، کذببودن و شهرت در تبلیغات فوتبالی بر نگرش نسبت به تبلیغات و تأثیر معنادار نگرش نسبت به تبلیغات بر ارزش ویژۀ برند بود.
https://smrj.ssrc.ac.ir/article_394_a7b48e52b4f77216a3716ee3d7e75711.pdf
2015-04-21
33
54
باورهای شکل دهندۀ نگرش به تبلیغات فوتبالی
نگرش نسبت به تبلیغات
ارزش ویژۀ برند
فوتبال
حمید
خداداد حسینی
1
دانشگاه تربیت مدرس
AUTHOR
مهدی
جعفرزاده کناری
m.j.kenari@gmail.com
2
دانشگاه شهید بهشتی
LEAD_AUTHOR
علیرضا
بخشیزاده
3
دانشگاه تربیت مدرس
AUTHOR
کاتلر، فیلیپ. (۱۹۹۷). اصول بازاریابی. مترجم: فروزنده بهمن. تهران. چاپ نهم. نشر آموخته.
1
Aaker D A. (1991). Managing brand equity capitalizing on the value of brand name. New York: The Free Press. 6th edition.
2
Alwitt L F, Prabhaker P R. (1992). Functional and beliefs dimensions of attitudes to television advertising: Implications for copytesting. Journal of AdvertisingResearch. 32(5): 30–42.
3
Carlson B D, Todd D T. (2008). Concerning the effect of athlete endorsements on brand and team-related intentions. Sport Marketing Quarterly. 17(1): 154-162.
4
Bauer R A, Greyser S A. (1968). Advertising in America: The consumer view. Boston:Harvard University Press. 2th edition.
5
Bravo R, Fraj E, Martinez E. (2007). Family as a source of consumer-based brand equity. The Journal of Product and Brand Management. 16(3): 188–199.
6
Buil I, Chernatony L D, Martinez E. (2011). Examining the role of advertising and sales promotions in brand equity creation. Journal of Business Research. 35 (3): 45-67.
7
Burns K S. (2003). Attitude toward the online advertising format: A reexamination of the attitude toward the ad model in an online advertising context. Unpublished Doctoral Dissertation, University of Florida.
8
Bush A. F, Martin C A, Bush V D. (2004). Sports celebrity influenceon the behavioral intentions of generation Y. Journal of Advertising Research. 44(12): 108-118.
9
Chaudhuri A, Holbrook B M. (2001). The chain of effects from brand trust and brand affects to brand performance: The role of brand loyalty. Journal of Marketing. 65(7): 81-93.
10
De Chernatony L. (2010). From brand vision to brand evaluation. The strategic process of building integrated brands, from brand vision to brand evaluation. A Butterworth-Heinemann Title, 3th edition.
11
Ducoffe R H. (1996). Advertising value and advertising on the web. Journal of Advertising Research. 36(5): 21–35.
12
Eagly A H, Chaiken S. (1998). Attitude structure and function. In D T Gilbert, S T Fiske, G Lindzey (Eds.). The Handbook of Social Psychology (Pp. 269–322).New York: Mcgraw-Hill. 3.
13
Fishbein M. (1963). An Investigation of the relationships between beliefs about an object and the attitude toward the object. Human Relations. 16(6): 233–240.
14
Fishbein M. (1967). A consideration of beliefs, and their role in attitude measurement. In M Fishbein (Ed.). Readings in Attitude Theory and Measurement (pp. 257–266). New York: John Wiley & Sons, Inc. 16.
15
Fornell C, Larcker D F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research. 18 (5): 39–50.
16
He H, Li Y, Harris L. (2011). Social identity perspective on brand loyalty. Journal of Business Research. 65(5): 648-657.
17
Kambitsis C, Harahousou Y, Theodorakis N, Chatzibeis G. (2002). Sports advertising in print media: The case of 2000 olympic games. Corporate Communications: An International Journal. 7(3): 155-161.
18
Keller K L, Lehmann D R. (2006). Brands and branding: Research findings and future priorities. Marketing Science. 25(6): 740–59.
19
Kimpakorn N, Tocquer G. (2010). Service brand equity and employee-based brand commitment. Journal of Service Marketing. 24(5): 378-388.
20
Korgaonkar P K, Karson E J, AkaahI. (1997). Direct marketing advertising: The assents, the dissents, and the ambivalents. Journal of Advertising Research. 37(15): 41–55.
21
Kropp F, Lavack A M, Holden S, Dalakas V. (1999). Attitude toward beer and tobacco sports sponsorships. Sport Marketing Quarterly. 8(3): 49–58.
22
Larkin E F. (1977). A factor analysis of college student attitudes toward advertising. Journal of Advertising. 6(2): 42–46.
23
Lee J S, Back K J. (2008). Attendee-based brand equity. Tourism Management. 29(19): 331–344.
24
Lyberger M R, Mccarthy L. (2001). An analysis of volume consumption, consumer interest and perceptions of sport sponsorship as they relate to the super bowl. International Journal of Sports Marketing and Sponsorship. 3(4): 429–448.
25
Martínez E, Montaner E, Pina J M. (2009). Brand extension feedback: The role of advertising. Journal of Business Research. 62(3): 305–313.
26
Mittal B. (1994). Public assessment of TV advertising: Faint praise and harsh criticism. Journal of Advertising Research. 34(1): 35–53.
27
Muehling D D. (1987). An investigation of factors underlying attitude toward advertisingin general. Journal of Advertising. 16(1): 32–40.
28
Pegoraro A L, Ayer S M, Oreilly N J. (2010). Consumer consumption and advertising through sport. American Behavioral Scientist. 53(10): 1454-1475.
29
Plunkett J W. 2007. Plunkett’s sports industry almanac (2007): Sports industry market research, statistics, trends & leading companies. Houston: Plunkett Research Ltd.6.
30
Pollay R W, Mittal B. (1993). Here’s the beef: Factors, determinants, and segments in consumer criticism of advertising. Journal of Marketing. 57(3): 99–114.
31
Pyun D Y, James J D. (2009). Enhancing advertising communications: Developing a model of beliefs about advertising through sport. International Journal of Sport Communication. 2(11): 1-20.
32
Pyun D Y, James J D. (2011). Attitude toward advertising through sport: A theoretical framework, sport management review. 14(3): 33–41.
33
Ruihley B J, Runyan R C, Lear K E. (2010). The use of sport celebrities in advertising: A replication and extention. Sport Marketing Quarterly. 19(7): 132-142.
34
Sahin A, Zehir C, Kitapaci H. (2011). The effects of brand experiences, trust and satisfaction on building brand loyalty: An empirical research on global brands. Procedia Social and Behavioral Sciences. 24(8): 1288–1301.
35
ORIGINAL_ARTICLE
اولویت بندی و تعیین رابطه بین روحیات کارآفرینانه کارشناسان فدراسیون های ورزشی
هدف از این پژوهش، اولویتبندی و تعیین رابطۀ بین روحیات کارآفرینانۀ کارشناسان فدراسیونهای ورزشی است. روش پژوهش، توصیفی ـ همبستگی بوده که به شکل میدانی انجام گرفته است. جامعۀ آماری پژوهش شامل کارشناسان مرد و زن فدراسیونهای ورزشی در سال 1390 بود. نتایج نشان داد که کارشناسان فدراسیونهای ورزشی دارای روحیات کارآفرینانه در متغیرهای کانون کنترل، نیاز به موفقیت، عملگرایی، سلاست فکری، رویاپردازی، تحمل ابهام وکارآفرینی هستند. همچنین، اولویتبندی روحیات کارآفرینانۀ کارشناسان بهترتیب شامل: کانون کنترل درونی، چالشطلبی، سلاست فکری، عملگرایی، نیاز به موفقیت، تحمل ابهام، ریسکپذیری و درنهایت، رویاپردازی است. ارتباط مثبت معنادار بین تمام متغیرها بهجز کانون کنترل و چالشطلبی با تحمل ابهام و رویاپردازی مشاهده شد؛ بنابراین، حمایت از ایدههای خلاق کارشناسان توسط مسئولین و مدیران سازمانها تأثیر بهسزایی در ارتقای روحیات کارآفرینی آنها خواهد داشت.
https://smrj.ssrc.ac.ir/article_395_1ded21884fdabd4eedb8c39ea58a6ae4.pdf
2015-04-21
55
70
سازمان کارآفرین
توانمندسازی کارآفرینی
روحیات کارآفرینانه
فدراسیونهای ورزشی
حسن
نقی زاده
naghizadeh2011@gmail.com
1
هیات علمی دانشگاه اردکان
AUTHOR
فرشته
کتبی
f.kotobe@yahoo.com
2
دانشگاه اردکان
LEAD_AUTHOR
محمد
کشتی دار
mohammad_kash2002@yahoo.ca
3
دانشیار دانشگاه بیرجند
AUTHOR
1. پورکیانی، محمد؛ عبدلی بهروز. (1388). بررسی رابطۀ بین جو سازمانی دانشکدهها و گروههای تربیتبدنی و روحیۀ کارآفرینی در دانشجویان پسر تربیتبدنی. مطالعات مدیریت ورزشی، 6 (23)، 136-123.
1
2. تقیخانی، امیر. (1390). موانع توسعۀ کارآفرینی و نقش دولت در تسهیل توسعۀ کارآفرینی. ماهنامه کار و جامعه .(135): 80-76
2
3. تجاری، فرشاد؛ خدایاری، عباس. (1385). مطالعۀ آمادگی کارآفرینی در ورزش: تحلیل مقدماتی مقیاس اندازهگیری کارآفرینی در ورزش (ERI). پژوهش در علوم ورزشی. 10، 88-73.
3
4. حیدرینژاد، صدیقه؛ غفرانی، محسن؛ جلیلوند، جمشید. (1391). ارتباط ساختار سازمانی و کارآفرینی سازمانی در ادارۀ کل تربیتبدنی استان سیستان و بلوچستان. مطالعات مدیریت ورزشی. 15(4): 172-159.
4
5. زارع، قاسم؛ حمیدی، مهرزاد؛ سجادی، سید نصرالله. (1386). ارتباط بین عوامل روانشناختی و توانمندسازی کارشناسان و کارآفرینی سازمانی در سازمان تربیتبدنی کشور. علوم حرکتی و ورزش. 5 (9)، 81-71
5
6. سیفی سالدهی، محمد هادی؛ کوزهچیان، هاشم؛ احسانی، محمد. (1391). تأثیر ساختار کارآفرینانه بر اثربخشی سازمانی در سازمان تربیتبدنی جمهوری اسلامی ایران. مطالعات مدیریت ورزشی.4 (13): 236-215.
6
7. صمدی، پروین؛ شیرزادیاصفهانی، هما. (1385). بررسی رابطۀ جو سازمانی مدرسه با روحیۀ کارآفرینی در دانشآموزان. نوآوریهای آموزشی. (16)، 187-164.
7
8. صارمی، محمود؛ علیزادهثانی، محمد کاظم. (1388). بررسی عوامل تأثیرگذار بر فرایند شناسایی فرصتهای کارآفرینی بین کارآفرینان برتر منتخب. توسعۀ کارآفرینی. 1(3)، 122-103.
8
9. فرید، داریوش. (1388). بررسی رابطۀ بین خلاقیت و کارآفرینی در بین مردان و زنان ورزشکار و غیرورزشکار. مدیریت ورزشی. (2): 116-97.
9
10. منصوری، سمیه. (1387). بررسی و شناخت ویژگیهای شخصیتی کارآفرینی مدیران زن باشگاههای ورزشی شهر تهران. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. تهران، دانشگاه تربیت مدرس.
10
11. محمدکاظمی، رضا؛ قاسمی، حمید؛ رستمبخش، محمدرضا. (1390). شناسایی و تحلیل موانع رفتاری کارآفرینی سازمانی در سازمان تربیتبدنی (وزارت ورزش) کشور. پژوهشهای مدیریت ورزشی و علوم حرکتی. 1(2)، 100-89.
11
12. مندعلیزاده، زینب؛ هنری، حبیب. (1389). بررسی عوامل اثرگذار بر کارآفرینی در ورزش بهعنوان حوزهای میانرشتهای. مطالعات میانرشتهای در علوم انسانی. 2(2): 136-113.
12
13. مهدوی، مهدی؛ عذاری، زینب. (1385). بررسی میزان کارآفرینی مدیران سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور و سازمانهای تابع. مدیریت و توسعه. 20 (65، 66)، 27-13.
13
14. Antonio M, Renato P. (2001). The network of relationships between the economic environment and the entrepreneurial culture in small firms. Journal of Business Venturing. 16(2) : 181-207.
14
15. Drissen M, Peter S. (2010). The role of the entrepreneur in small business success: The entrepreneurship scan. Netherlands, University of Groningen. 603-610
15
16. Emilia C, Teodor B, Lucia C, Ioana C. (2011). Entrepreneurship european development strategy in the field of education. Procedia - Social and Behavioral Sciences. 15, 3490-3494.
16
17. Eda G, Levent A, Roberto D. (2010). Tourism student's entrepreneurial intentions. Annals of Tourism Research. 37(3), 646-669.
17
18. Farahani A, Falahati M. (2007). The relationship between psychological factors of empowerment and entrepreneurship in experts of universities physical education bureaus. Research in Sport Science. 15(21), 67-69.
18
19. Karlis G. (2006). The future of leisure, recreation, and sport in Canada: A SWOT for small sized enterprises. The Sport Journal. 9(2), 7.
19
20. Marco C, Frank F, Alexander K. (2010). The impact of risk attitudes on entrepreneurial survival. Journal of Economic Behavior & Organization. 76(1), 45-63.
20
21. Melissa S C, Christopher E S, Ryland P. (2011). Misfortunes or mistakes? Cultural sense making of entrepreneurial failure. Journal of Business Venturing. 26(1): 79-92.
21
22. Oded G, Stelios M. (2012). Evolution and the growth process: Natural selection of entrepreneurial traits. Journal of Economic Theory, 147 (2), 759–780.
22
23. Smallbone D, Welter F, Voytovich A. (2010). Government and entrepreneurship in transition economies: The case of small frims in business services in Ukraine. The Service Industries Journal. 30(5), 655-670.
23
24. Safari K, Ahmad R, Reza G. (2010). The relationship between psychological empowerment and entrepreneurship among clerks of Fars Payame Noor University. Procedia - Social and Behavioral Sciences. 5(14), 798-802.
24
25. Zare G, Hamidi M, Sajadi S N. (2007). The relationship between psychological factors of expert’s empowerment and entrepreneurship in Iran physical education organization. Dynamic Science and Sport. 5(9):71-81.
25
ORIGINAL_ARTICLE
تبیین نقش عوامل جامعهپذیری در توسعۀ مشارکت ورزشی جوانان (مطالعۀ موردی: شهر اصفهان)
هدف از پژوهش حاضر، تبیین نقش عوامل جامعهپذیری در توسعۀ مشارکت ورزشی جوانان شهر اصفهان بود. روش پژوهش بر اساس نوع؛ کاربردی و نحوۀ گردآوری دادهها، پیمایشی بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیۀ جوانان 29ـ15 سالۀ ساکن در شهر اصفهان بودند. تعداد 400 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. روش نمونهگیری چندمرحلهای بود و دادهها با استفاده از پرسشنامۀ محققساخته جمعآوری شدند که روایی آن با استفاده از نظرات برخی از اساتید تربیتبدنی و جامعهشناسی دانشگاه اصفهان بررسی و تأیید شده بود. یافتههای پژوهش نشان داد که تأثیر متغیرهای خانواده، دوستان و همسالان با مشارکت ورزشی جوانان دارای رابطۀ معناداری میباشد. نتایج تحلیل مدل معادلات ساختاری نشان میدهد که متغیر خانواده قویترین تأثیر را در تبیین توسعۀ مشارکت ورزشی جوانان داشته است. بهعنوان نتیجهگیری نهایی میتوان گفت که توسعۀ مشارکت ورزشی جوانان از یک کانال خاص صورت نمیگیرد و عوامل مختلفی درآن تأثیر دارند.
https://smrj.ssrc.ac.ir/article_396_2e758219ef1343057d44782b0f0b81f5.pdf
2015-04-21
71
88
جامعهپذیری
مشارکت ورزشی
مدلسازی معادلات ساختاری
جوانان شهر اصفهان
عبدالحمید
شمسی
hamid.2064@yahoo.com
1
دانشگاه اصفهان
LEAD_AUTHOR
محمد
سلطان حسینی
m.soltanhoseini@spr.ui.ac.ir
2
هئیت علمی دانشگاه اصفهان
AUTHOR
میثم
روحانی
m.rohani219@gmail.com
3
دانشگاه صنعتی اراک
AUTHOR
1. اتمار، ویس. (1389). مبانی جامعهشناسی ورزش. مترجم: راسخ ک. چاپ اول. تهران: نشر نی .
1
2. پارسامهر، مهربان. (1389). نقش عوامل جامعهپذیری بر مشارکت دختران در فعالیتهای ورزشی با تأکید بر نقش دوستان. فصلنامۀ تعلیم و تربیت. 26 (4): 156- 139.
2
3. علاقهبند، علی. (1370). جامعهشناسی آموزش و پرورش، مفاهیم و مباحث کلی. تهران: چاپ اول، انتشارات کتابخانۀ فروردین.
3
5. غفوری، فرزاد؛ احسانی، محمد؛ رحمانسرشت، حسین؛ کوزهچیان، هاشم. (1382). مطالعه و بررسی نگرش متخصصان تربیتبدنی به نقش رسانههای جمعی (رادیو، تلویزیون و نشریات) در گرایش مردم به ورزش قهرمانی و همگانی. نشریة حرکت. 16 (16): 57.
4
7. قاسمی، وحید. (1389). مدلسازی معادلات ساختاری در پژوهشهای اجتماعی با کاربرد .Amos Grapgics چاپ اول. تهران: نشر جامعهشناسان.
5
8. مرادی، مهدی؛ هنری، حبیب؛ احمدی، عبدالحمید. (1390). بررسی نقش چهارگانۀ رسانههای ورزشی در توسعۀ فرهنگ ورزش همگانی. نشریۀ مدیریت ورزشی. 3(9): 167.
6
9. مک کوایل د. 1385. نظریۀ ارتباطات جمعی. مترجم: اجلالی پ. چاپ دوم. تهران: دفتر مطالعات و توسعۀ سازمانها.
7
10. وحیدا، فریدون؛ عریضی، فروغ؛ پارسامهر، مهربان. (1390). بررسی تأثیر حمایت اجتماعی بر مشارکت زنان در فعالیتهای ورزشی (مطالعۀ موردی زنان استان مازندران). نشریۀ علوم حرکتی و ورزش. 4(7): 62-53.
8
11. Beamo, K. (2010). Are sports overemphasized in the socialization process of African American males? A qualitative analysis of former collegiate athletes’ perception of sport socialization. Journal of Black Studies November. 41 (2): 281-300.
9
12. Beets, W; Banda, A, Heather E; Beighle, A. (2011) .A pictorial view of the physical activity socialization of young adolescents outside of school. Research Quarterly for Exercise and Sport. 82(4) : 769-778.
10
13. Chapman A, Bloxham S. (2004). Improving student achievement in a multidisciplinary context. Learning and Teaching in the Social Sciences. 1(3): 181-188.
11
14. Coakly J. (2010) Sports in Society: Issues and Controversies Paperback – November 13.
12
15. Cox R H. (1998). Sport psychology, concepts and applications. Learning and Teaching in the Social Sciences. 1(3): 181-188.
13
16. Erkut S, Tracy A J. (2002). Predicting adolescent self-esteem from participation in school sports among Latino subgroups. Hispanic Journal of Behavioral Sciences. 24(4): 409-429.
14
17. Fredricks J A, Jacquelynne S, ccles E. (2005). Family socialization, gender, and sport motivation and involvement. Journal of Sport & Exercise Psychology. 27(1): 3-31.
15
18. Kenyon G S, Mcpherson B D. (1973). Becoming involved in physical activity and sport: A process of socialization. In Physical Activity: Human Growth and Development, ed. G.L. Rarick. New York: Academic Press.
16
19. Kurc AR, Leatherdale S T. (2009). The effect of social support and school- and community-based sports on youth physical activity. Canadian Journal of Public Health Revue Canadienne De Sante Publique. 100(1): 60-64.
17
20. Sanz-A,-E; Valdemeros A; angeles M. (2012). Parental predictors of physical inactivity in Spanish adolescents. Journal of Sports Science & Medicine. 11 (1): 95.
18
21. Singh G K, Kogan M D, Siahpush M, Van Dick P C. (2008). Independent and joint effects of socioeconomic, behavioral, and neighborhood characteristics on physical inactivity and activity levels among US children and adolescents. Journal of Community Health. 33(4): 206-216.
19
22. S, Eldon E, Spreitzer, Elmer A. (1978). Social aspects of sport. The University of California: Prentice-Hall.
20
23. Warkins J, Shinew K J. (2006). The socialization process for women with disabilities: The impact of agents on the introduction to an elite sport. Journal of Leisure Research. 38(3). 421-444.
21
24. W, Annelies Knoppers. (1982). the influence of socializing agents on female collegiate volleyball players. JSEP. 4(3). 267- 279
22
ORIGINAL_ARTICLE
تعیین مدل معادلات ساختاری ارتباط بین جو انگیزشی مربیان با دست یابی به هدف فوتبالیست های باشگاه های استعدادیابی شهر مشهد
هدف از انـجام این پژوهش، تعیین مدل معادلات ساختاری ارتباط بین جـو انگیزشی با دستیابی به هدف بود. جامعۀ آماری این پـژوهش را فوتبالیستهای باشگاههای استعدادیابی (پرسپولیس، پیشگامان، سایپا، ابومسلم و ذوب آهن) در شهر مشهد تشکیل میدادند. نمونۀ آماری برابر با 217 نفر برآورد شد که پس از توزیع و جمعآوری پرسشنامهها، درنهایت 205 پرسشنامه کامل بود و مورد تجزیه و تحلیل نهایی قرار گرفت. نتایج نشان داد بین جو انگیزشی با دستیابی به هدف، رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که جو انگیزشی تسلط و جو انگیزشی اجرا، واجد شرایط پیشبینی دستیابی به هدف بازیکنان میباشند. بهنظر میرسد که تقویت انگیزش بازیکنان از سوی مربیان میتواند تأثیر مثبتی بر دستیابی به هدف بازیکنان داشته و شرایط بهبود عملکرد آنها را فراهم آورد.
https://smrj.ssrc.ac.ir/article_397_da0b26516147cc8704b13532a123cec2.pdf
2015-04-21
89
106
جو انگیزشی
دستیابی به هدف
مربیان
فوتبال
رامین
ایرجی نقندر
ramin.iraji.65@gmail.com
1
دانشگاه پیام نور تهران
LEAD_AUTHOR
کیوان
مشیری
moshiri@gmail.com
2
دانشگاه خوارزمی
AUTHOR
محمد
خبیری
3
دانشگاه تهران
AUTHOR
خرمایی، فرهاد. (1385). بررسی مدل علی ویژگیهای شخصیتی، جهتگیری انگیزشی و سبکهای شناختی. پایاننامۀ دکتری، دانشگاه شیراز، دانشکده علوم انسانی.
1
2. کاظمی آرزو. (1379). ارتباط بین سبکهای رهبری مربیان تیمهای بسکتبال بانوان باشگاههای تهران با میزان انگیزش پیشرفت در بازیکنان. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه تربیت معلم، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی.
2
3. مستحفظیان، مینا؛ نعمتالهی، محمدرضا. (1384). ارتباط رفتارهای رهبری مربیان با انگیزش مشارکت دانشجویان ورزشکار مرد. قابل بازیابی شده در تاریخ 12/08/91 www.conference.khuisf.ac.ir/DorsaPax.
3
4. Alahverdiyani F K., Javid D., Mohseni M., & Yadegar M. (2010). Relationship between achievement goal orientation of female track runner university students and perceived motivational climate in sprint and endurance events. Procedia Social and Behavioral Sciences, 5, 1681-1684.
4
5. Ames, C. (1992). Classrooms: Goals, structures, and student motivation. Journal of Educational Psychology. 84, 261-271.
5
6. Ames, C., & Archer, J. (1988). Achievement goals in the classroom: Students’ learning strategies and motivation processes. Journal of Educational Psychology. 80, 260-267.
6
7. Chelladurai, P., & Riemer, H. (1998). Measurement of leadership in sport. Advances in Sport and Exercise Psychology Measurement. 34, 227-253.
7
8. Cheryl, P. S., & Maureen, R. W. (2009). Achievement goal orientations and motivational outcomes in youth sport: The role of social orientations. Psychology of Sport and Exercise .10, 255-262.
8
9. Cindy, H. P., Sit, K., & Lindner, J. (2005). Motivational orientations in youth sport participation: Using achievement goal theory and reversal theory. Personality and Individual Differences. 38, 605-618.
9
10. Cury, F., Biddle, S., Sarrazin, P., & Famose, J. P. (1997). Achievement goals and perceived ability predict investment in learning a sport task. British Journal of Educational Psychology. 67, 293-309.
10
11. Deci, E. L., & Ryan, R. M. (1987). The support of autonomy and the control of behavior. Journal Pers Soc Psychol. 53(6), 1024-1037.
11
12. Dweck, C. S. (1986). Motivational processes affecting learning. American Psychologist. 41, 1040-1048.
12
13. Elliot, A. J. (2005). A conceptual history of the achievement goal construct. In A. J. Elliot & C. S. Dweck (Eds.). Handbook of Competence and Motivation. New York: Guilford Press, 8.
13
14. Jagacinski, C. M., & Nicholls, J. G. (1987). Competence and affect in task involvement and ego involvement: The impact of social comparison information. Journal of Educational Psychology. 79(2), 107-114.
14
15. Jairo, F., Alfonso, S., & Sara, M. R. (2008). Goal orientations and perceptions of the motivational climate in physical education classes among Colombian students. Teaching and Teacher Education. 24, 1441-1449.
15
16. James, W., Adie, J., Duda, L., & Nikos, N. (2010). Achievement goals, competition appraisals, and the well- and Ill-being of Elite Youth soccer players over two competitive seasons. Journal of Sport & Exercise Psychology. 32,555-579.
16
17. Javier, B., Robert, S. W., Jordi Ferna, N. C., & Lluı´s, C. (2008). Emotional and motivational mechanisms mediating the influence of goal setting on endurance athletes’ performance. Psychology of Sport and Exercise. 9, 786-799.
17
18. Lael, G., Gershon, T., Aaron, G., & Robert, C. E. (2011). The effect of parental feedback on young athletes’ perceived motivational climate, goal involvement, goal orientation, and performance. Psychology of Sport and Exercise. 12, 481-489.
18
19. Laura, B., Maurizio, B., & Claudio, R. (2009). Dispositional goal orientations, motivational climate, and psychobiosocial states in youth sport. Personality and Individual Differences. 47, 18-24.
19
20. Lee, M., Whitehead, J., Ntoumanis, N., & Hatzigeorgiadis, A. (2008). Relationships among values, achievement orientations, and attitudes in youth sport. Journal of Sport & Exercise Psychology. 30, 588-610.
20
21. Lori, A., Gano, O., Marta, G., Michelle, M. T., Jennifer, J. W., & Martha, E. E. (2005). Achievement goal perspectives, perceptions of the motivational climate, and sportspersonship: Individual and team effects. Psychology of Sport and Exercise. 6, 215-232.
21
22. Mcmanus, S. P. (2004). Relationship between collegiate track runners’ achievement goal orientations and perceptions of motivational climate. Unpublished Master Thesis. University of Florida.
22
23. Nicholls, J. G. (1989). The competitive ethos and democratic education. Cambridge, MA: Harvard University Press, 2.
23
24. Olga, K., & Athanasios, G. P. (2009). Ethnic/cultural identity salience, achievement goals and motivational climate in multicultural physical education classes. Psychology of Sport and Exercise.10, 45-51.
24
25. Pepijn, K. C., Van de, P., & Maria, K. (2011). Achievement goals and motivational responses in tennis: Does the context matter? Psychology of Sport and Exercise. 12, 176-183.
25
26. Pepijn, K. C., Van De Pol, P. K. C., Kavussanu, M., & Ring, C. (2012). Goal orientations, perceived motivational climate, and motivational outcomes in football: A comparison between training and competition contexts. Psychology of Sport and Exercise. 13, 491-499.
26
27. Pintrich, P. R., & Schunk, D. H. (2002). Motivation in education: Theory research, and applications. 2rd ed, Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall, Englewood Cliffs, Merrill. The university of Michigan.
27
28. Roberts, G. C. (2001). Advances in motivation in sport and exercise. Champaign, IL: Human Kinetics, 5.
28
29. Ronald, E. S., Sean, P. C., & Frank, L. S. (2008). Development and validation of the motivational climate scale for youth sports. Journal of Applied Sport Psychology. 20, 116-136.
29
30. Sage, L., & Kavussanu, M. (2007). Multiple goal orientations as predictors of moral behavior in youth soccer. Journal of Sport Psychologist. 21, 417-437.
30
31. Salminen, S., & Liukkonen, J. (2002). Coach-athlete relationship and coaching behaviors in training session. Journal of Sport Psychology. 27, 56-67.
31
32. Sean, P., Cumming, R. E., Smithb, F. L., Smoll, M. S., & Joel R G. (2008). Development and validation of the achievement goal scale for youth sports. Psychology of Sport and Exercise. 9, 686-703.
32
33. Simons, J., Dewitte, S., & Lens, W. (2003). Don't do it for me. Do it for yourself! stressing the personal relevance enhances motivation in physical education. Journal of Sport & Exercise Psychology. 25, 145-160.
33
34. Thomas, J., & Barron, K. (2006). A test of multiple achievement goal benefits in physicaleducation activities. Journal of Applied Sport Psychology. 18, 114-135.
34
35. Todorovich, J. R., & Curtner-Smith, M. D. (2002). Influence of the physical education classroom motivational climate on sixth grade students’ task and ego orientations. European Physical Education Review. 8(2), 119-138.
35
36. Van de Pol, P. K. C., & Kavussanu, M. (2011). Achievement goals and motivational responses in tennis: Does the context matter? Psychology of Sport and Exercise. 12, 176-183.
36
37. Van Yperen, N. W., & Duda, J. L. (1999). Goal orientations,beliefs about success, and performance improvement among young elite Dutch soccer players. Scandinavian Journal of Medicine and Science in Sports. 9, 358-364.
37
38. Whitehead, J., Lee, M., & Hatzigeorgiadis, A. (2003). Goal orientations as mediators of the influence of values on ethical attitudes in youth sport: Generalization of the model. Journal of Sports Sciences. 21, 364-365.
38
ORIGINAL_ARTICLE
ارتباط سازمان یادگیرنده و اثربخشی درکارشناسان تربیتبدنی ادارات آموزش و پرورش تهران
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطة سازمان یادگیرنده و اثربخشی در کارشناسان تربیتبدنی ادارات آموزش وپرورش شهرتهران بود. 69 نفر کارشناس تربیتبدنی شاغل در ادارات مناطق نوزدهگانۀ آموزش و پرورش شهر تهران بهعنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که میانگین یادگیری در سطح فردی، تیمی و سازمانی در حد متوسط بود. همچنین، نتایج رابطۀ معناداری را بین هفت بعد سازمان یادگیرنده و اثربخشی نشان داد. در تحلیل رگرسیونی، 66% واریانس و تغییرات اثربخشی کارشناسان تربیتبدنی از دو متغیر یادگیری توانمندسازی و رهبری راهبردی تبیین گردید.
https://smrj.ssrc.ac.ir/article_398_a40e3b1360ed55361aee369f6871efd4.pdf
2015-04-21
107
120
سازمان یادگیرنده
یادگیری سازمانی
اثربخشی
زهره
مصباح بابامیری
zomesbah@gmail.com
1
دانشگاه علوم پزشکی
LEAD_AUTHOR
مهدی
کهندل
mehdikohandel@yahoo.com
2
دانشگاه ازاد کرچ
AUTHOR
1. اسد، محمدرضا؛ حمیدی، مهرزاد؛ اسدی، حسن. (1381). ارتباط TQM و اثربخشی در حوزههای ستادی سازمانهای ورزشی کشور. نشریۀ حرکت. (14)، 165ـ151.
1
2. اسدی، حسن؛ قنبرپور نصرتی، امیر؛ قربانی، محمدحسین؛ دوستی، مرتضی. (1388). رابطة بین یادگیری و عملکرد سازمانی در کارشناسان تربیتبدنی جمهوری اسلامی ایران. نشریۀ مدیریت ورزشی. (1)، 247ـ237.
2
3. آراسته، حمیدرضا؛ عنایتی، ترانه. (1388). بررسی وضعیت دانشگاههای آزاد اسلامی براساس ویژگیهای سازمانهای یادگیرنده: مورد واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی در استانهای گیلان و مازندران. فصلنامۀ انجمن آموزش عالی ایران. (3)، 67ـ45.
3
4. البدوی، امیر؛ شفاعی، رضا. (1381). مقدمهای بر راهکارهای ایجاد سازمانهای یادگیرنده در ایران. نشریۀ دانش مدیریت. (شماره5 )، 27ـ5.
4
5. الهی، علیرضا؛ وصالی، مجید؛ پورآقایی، زهرا. (1386). شناسایی موانع زیربنایی ایجاد سازمان یادگیرنده در نهادهای ورزشی جمهوری اسلامی ایران. نشریۀ حرکت ورزشی. (34)، 21ـ3.
5
6. بنیسی، پریناز؛ اسماعیلیلهمه، مریم. (1389). بررسی رابطة ابعاد سازمان یادگیرنده با اثربخشی مدیران راهنمایی منطقۀ 4 شهر تهران. فصلنامۀ اندیشههای تازه در علوم رفتاری. (3)، 71ـ59.
6
7. بهروزی، محمد؛ فرخنژاد، خدانظر؛ امیراحمدی، طاهره. (1389). بررسی عاملهای مؤثر بر تمایل اعضای سازمانهای فرهنگی ـ آموزشی برای تبدیلشدن به سازمان یادگیرنده. فصلنامۀ رهیافتی نو در مدیریت آموزش. (1)، 36ـ19.
7
8. رضاییمنش، بهروز؛ نوربخش، مهدی. (1388). عوامل مؤثر بر ایجاد سازمان یادگیرنده. فصلنامه مطالعات مدیریت صنعتی (13)، 146ـ123.
8
9. سلیمانینژاد ع، آدینهزاده ص. (1390). معرفی اثربخشی سازمانی و الگوهای آن. نشریۀ مدیریت و کارافرینی. (91)،55-47
9
10. سنگه، پیتر. (1390). پنجمین فرمان خلق سازمان یادگیرنده. مترجم: هدایت ک، روشن م. تهران: انتشارات سازمان مدیریت صنعتی. چاپ سوم.
10
11. سیدعامری، میرحسن؛ عرضه، کیوان؛ محرمزاده، مهرداد. (1387). پنجمین فرمان خلق سازمان یادگیرنده. مترجم: هدایت ک، روشن م. تهران: انتشارات سازمان مدیریت صنعتی. چاپ سوم.
11
12. . بررسی رابطۀ عوامل سازمانی (ساختار و تکنولوژی) سازمان تربیتبدنی کشور با استراتژی مدیریت دانش. نشریۀ پژوهش در علوم ورزشی. (20)، 172ـ157.
12
13. سیدعامری، میرحسن؛ اسمعیلی، محسن. (1389). رابطۀ بین توانمندسازی، تعهد سازمانی و تعهد شغلی کارکنان ادارۀ کل تربیتبدنی استان تهران. نشریۀ مدیریت ورزشی. (7)، 142ـ125.
13
14. صادقملکی، آوارسین؛ قلنجیتبریزی، نیر. (1389). مقایسۀ مؤلفههای سازمان یادگیرنده در مداس راهنمایی دخترانۀ نمونه، غیرانتفاعی و دولتی شهر تبریز در سال تحصیلی 89ـ88. فصلنامۀ رهبری و مدیریت آموزشی. 4 (147)، 164ـ162.
14
15. صفاری، مرجان؛ حمیدی، مهرزاد؛ جلالی فراهانی، مجید. (1388). مقایسۀ ابعاد سازمان یادگیرنده در سازمان تربیتبدنی،کمیتۀ ملی المپیک و تربیتبدنی آموزش و پرورش. نشریۀ پژوهش در علوم ورزشی. (22)، 129ـ117.
15
16. کلانتری، حبیباله؛ زارعپور نصیرآبادی، فضلاله؛ جوکار، علی. (1389). تبیین رابطۀ بین ابعاد سازمان یادگیرنده و رهبری تحولگرا. نشریۀ چشمانداز مدیریت دولتی. (23)، 38ـ4.
16
17. کوزهچیان هاشم؛ احسانی محمد، سیفی سالدهی، محمدهادی؛ سلیمانی، سجاد؛ رضایی شمس،الدین. (1389). رابطة بین ساختار کارآفرینانه و اثربخشی سازمانی در سازمان تربیتبدنی جمهوری اسلامی ایران. نشریۀ مدیریت ورزشی.(6)، 27ـ5.
17
18. Agaoglu, E. (2006). The reflection of the learning organization concept to school of education. Turkish Online Journal of Distance Education- TOJDE.7 (1), 12-22
18
19. Alavi S, McCormi J. (2003). Some cultural consideration for applying the learning organization model to Iranian organizations. Tehran International Management Conference.
19
20. Aydin b, Ceylan A. (2009). Does organizational learning capacity impact on organizational effectiveness? Development and Learning in Organization. 23(3): 21-23.
20
21. Bui h, Baruch y. (2010). Creating learning organization in higher education: Applying a systems perspective. The Learning Organization. 17(5), 228-242.
21
22. Lee .S & Chan Su .M. (2007). A study on relationship among leadership organizational culture, the operation of learning organization and employees job satisfaction. The Learning Organization. 14(2), 155-185.
22
23. Giannopoulou Ch. (2011). Leading for impact: Learning innovation, and effectiveness in nonprofit organization. 10(4), 116-127
23
24. Gorelick C L. (2005). Organization learning vs the learning organization: A conversation with a practitioner. International Journal of Human and Social Sciences. 12 (4), 219-225.
24
25. Hasebrook J. (2001). Learning in the learning organization. Journal of Universal Computer Science. 7(6), 427-487.
25
26. Probst G, Buechel B. (2000). From organizational learning to knowledge managmenet. www.weforum.org
26
27. 27.. Som H, Saludin M N, Shukri S H, Keling M F, Theng Nam R Y. (2010). Learning organization elements as determinants of organizational performance of non- profit organizations (NPOS) in Singapore. International NGO Journal.vol. 5(5), 117-128.
27
28. Song Ji, Hoon j. Thomas J. (2009). The dimensions of learning organization questionnaire (DLOQ): A validation study in Korean context. Human Resource Development Quarterly. Vol. 20(1), 43-64
28
29. Susana R. (2010). The relationship of knowledge management practices, competencies and the organizational performance of government departments is Malaysia. International Journal of Human and Social Sciences. 219-225.
29
30. Watkins K, Marsick V, Yang B. (2004). The construct of the learning organization: Dimensions, measurment, and validation. Human Resource Development Quarterly. 15(1), 31-55
30
31. Watkins K, Marsick V. (1992). Bulding the learning organization. Human Resource Development Quarterly. 14(2): 115-129.
31
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی دیدگاه هواداران تیم های فوتبال اهواز درخصوص عوامل مؤثر بر بروز پرخاشگری
افزایش بروز پرخاشگری در بین تماشاگران فوتبال، مورد توجه بسیاری از جامعهشناسان و متخصصین تربیتبدنی قرار گرفته است. هدف این پژوهش،شناسایی عوامل مؤثر بر بروز پرخاشگریاز دیدگاه هواداران دو تیم بزرگ استقلال اهواز و فولاد خوزستان بود (6500N=) که 354نفر بهعنوان نمونۀ پژوهش انتخاب شدند. نتایج نشان داد چهار عوامل در بروز پرخاشگری اهمیت دارند که بهترتیب شامل عوامل مرتبط با وضعیت ایمنی و بهداشتی استادیوم با میانگین 89/2، عوامل مرتبط با داوری با میانگین 51/2، عوامل مرتبط با پوشش رسانهای با میانگین 39/2 و عوامل مرتبط با مدبریت برگزاری مسابقات با میانگین 21/2 میباشند. براساس نتایج پژوهش پیشنهاد میشود مسئولین هیأت فوتبال استان و فدراسیون فوتبال با برنامهریزی مناسب و حذف عوامل مزاحم، میزان وقوع رفتارهای پرخاشگرانه را در بین هواداران مشتاق و علاقه مند به حداقل برسانند.
https://smrj.ssrc.ac.ir/article_399_3a3f2ecdf104e9b33b829fb25a0fb690.pdf
2015-04-21
121
134
پرخاشگری
هواداران فوتبال
خوزستان
سجاد
غلامی ترکسلویه
s.gholami_2020@yahoo.com
1
دانشگاه آزاد اسلامی میمند
AUTHOR
صدیقه
حیدری نژاد
heydari_s@scu.ac.ir
2
دانشگاه شهید چمران اهواز
LEAD_AUTHOR
1. رحمتی، محمد مهدی. محسنیتبریزی، علیرضا. (1382). بررسی عاملهای جامعه شناختی خشونت و پرخاشگری تماشاگران فوتبال. فصلنامۀ المپیک، 11(3، 4):91 ـ 77.
1
2. رحمتی محمد مهدی. (1383). بررسی اعتبار تجربی تئوری ناکامی ـ پرخاشگری تماشاگران فوتبال شهر تهران. فصلنامۀ علمی پژوهشی رفاه اجتماعی.4(14)،219 ـ 194.
2
3. رحیمی، قاسم. امیرتاش، محمدعلی. خبیری، محمد. (1381). بررسی مدیریت ایمنی در ورزشگاههای فوتبال کشور از دیدگاه تماشاگران، بازیکنان و مدیران اجرایی. فصلنامۀپژوهش در علوم ورزشی، 1(4)، 52 ـ 39.
3
4. رمضانینژاد، رحیم. رحمتی، محمدمهدی. همتینژاد، مهرعلی. آزادان، مالک. (1391). تحلیل عاملی متغیرهای بروز پرخاشگری در تماشاگران از دیدگاه داوران فوتبال ایران. نشریۀ مطالعات مدیریت ورزشی، 4(13)،214 ـ 201.
4
5. سلطانحسینی، محمد. نصر اصفهانی، داوود. سلیمی، مهدی. پورفرهمند، بهزاد. سلیمی، منصوره. (1389). بررسی عوامل بروز خشونت در تماشاگران فوتبال استان آذربایجان شرقی، همایش دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان.
5
6. صادقیپور، حمیدرضا. رهنما، نادر. جعفری، علی. رهنما، آمنه. (1389). مسائل انضباطی دورۀ ششم لیگ برتر فوتبال ایران. مجلۀ پژوهش در علوم ورزشی، 7(28)،80 ـ 69.
6
7. قاسمی، وحید. ذوالاکتاف، وحید. نورعلیوند، علی. (1388). توصیف جامعهشناختی عوامل مؤثر بر وندالیسم و اوباشگری در ورزش فوتبال. فصلنامۀ المپیک، 17(1)، 79 ـ 69.
7
8. قرهخانی، حسن؛ احسانی، محمد؛ کوزچیان، هاشم؛ خبیری، محمد؛ فولادیحیدرلو، سودابه؛ نوبخت، فرزاد. (1390). بررسی مهمترین موانع خصوصیسازی باشگاههای فوتبال ایران. نشریۀ مطالعات مدیریت ورزشی، 3(13)، 138 ـ 125.
8
9. محسنیتبریزی، علیرضا؛ رحمتی، محمد مهدی.(1381). سیری بر مفاهیم و نظریههای خشونت، پرخاش و پرخاشگری بهمنظور ساخت و ارائۀ یک مدل علمی ـ توصیفی خشونت در ورزش. نشریۀ نامۀ علوم اجتماعی، 10(19)،153 ـ 125.
9
10. محمدکاظمی، رضا؛ شیخ، محمود؛ شهبازی، مهدی؛ راسخ، نازنین. (1386). بررسی علل آشوب تماشاگران فوتبال پس از شهرآورد بزرگ ایران (از دیدگاه تماشاگران). مجلۀ پژوهش در علوم ورزشی، 5(17)، 114 ـ 101.
10
11. منصور زاده، علیرضا. (1387). بررسی عوامل اثرگذار بر بروز پرخاشگری در تماشاگران، بازیکنان و مربیان تیمهای فوتبال سپاهان و ذوبآهن اصفهان. پایاننامۀ منتشر نشده کارشناسی ارشد. دانشگاه اصفهان.دانشکدۀ تربیتبدنی و علوم ورزشی.
11
12. وثوقی، منصور؛ خسروینژاد، سید محسن. (1388). بررسی عوامل فرهنگی ـ اجتماعی رفتار هیجانی تماشاگران فوتبال. پژوهشنامۀ علوم اجتماعی، 3(1)،140ـ 117.
12
13. Bodin, D; Heas, S; Robene, L. (2004). Hooliganism: On social anomie and determinism. Journal Champ Penal, 1(8), 31-45
13
14. Courakis, N. (1998). Football violence: Not only a British problem. European Journal on Criminal Policy and Research, 6(2), 293-302.
14
15. Cyril, M.W. (1970). An analysis of hostile outbursts in spectator sports. Thesis (P.h.D).University of Illinois at Urbana-Champaign.
15
16. Dunning, E; Morphy, P; Waddington. I. (2000). Towards a sociological understanding of football hooliganism as world phenomena. European Journal on Criminal Policy and Research, 8(2), 141-162.
16
17. Gholami- torkesaluye, S; Najafi, A; Fatemi, R; Rastegari, M. (2013). Research in Sport Management, 2(1), 21-24
17
18. Heydarinejad, S; Gholami, S. (2012). Identification of factors of aggression incidence among football spectators in Khuzestan. Studies in Physical Culture and Tourism, 19(1), 37-41.
18
19. Jalali, O; Gholizade, M.R; Taghibigloo, N; Tarasi, Z. (2012). A survey on violence in soccer spectators of Tehran city and the ways decreasing it. International Journal of Basic Sciences & Applied Research, 1(1), 22-25.
19
20. Madensen, T.D; Eck, J.E. (2008). Spectator violence in stadiums. Problem-Oriented Guides for Police Problem-Specific Guides Series no. 54. Community Orientated Policing Services: US Department of Justice
20
21. Russell, E; Ward, J.R. (2002). Fan violence social problem or moral panicAggression and Violent Behavior, 7(5), 453–75.
21
22. Taylor, I. (1987). Putting the boot into working class sport: British soccer after Bradford and Brussels. Sociology of Sport Journal, 4(2), 171-191.
22
23. Tenenbaum, G; Stewart, E; Singer, R. (1997). Aggression and violence in sport: An ISSP position stand, 37(2), 146-150.
23
24. Vassiliki, A; Stefanos, G.G. (2012). The effect of hooliganism on Greek football demand. Contests Sports, 4(8), 155-174.
24
ORIGINAL_ARTICLE
تبیین فراگرد انگیزش (عوامل انگیزاننده) و ارتباط آن با رفتار اخلاقی در کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان آذربایجان غربی
هدف کلی پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین فراگرد انگیزش (عوامل انگیزاننده) و رفتار اخلاقی در کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان آذربایجان غربی بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیۀ مدیران ادارات ورزش و جوانان استان آذربایجان غربی بود که ابزار پژوهش شامل استفاده از دو پرسشنامۀ عوامل برانگیزانندۀ کلیفورد مالیت و همکاران (2007) و پرسشنامۀ رفتار اخلاقی سازمان لوزیر (1993) بود. نتایج نشان داد بین متغیرهای عوامل برانگیزاننده و رفتار اخلاقی کارکنان ادارۀ ورزش و جوانان رابطۀ منفی و معناداری وجود دارد؛ بنابراین، هرچه عوامل بیشتر جهت برانگیختن به یک رفتار معین در فرد بیشتر میشود، فرد در تعیین اولویت این عوامل متناسب با نیازهای خود دچار تزلزل شده و پایبندی کمتری به رفتار اخلاقی از خود نشان میدهد.
https://smrj.ssrc.ac.ir/article_400_df3cba5fd211fbc4cc77050cda820ce1.pdf
2015-04-21
135
150
رفتار اخلاقی
بیانگیزگی
عوامل انگیزاننده
میرحسن
سیدعامری
ha_ameri2003@yahoo.com
1
دانشگاه ارومیه
LEAD_AUTHOR
1. افخمی، مهرداد؛ اعتباریان، اکبر؛ رحیمی، قاسم؛ (1389)، شناسایی عوامل مهم انگیزشی کارمندان به منظور رعایت و تعهد نسبت به اخلاقیات (منشور اخلاقی) و ارزشهای سازمانی در ادارات تربیت بدنی استان اصفهان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان،پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان.
1
2. تولایی، روح ا... (1388). عوامل تأثیرگذار بر رفتار اخلاقی کارکنان در سازمان. دوماهنامۀ توسعۀ انسانی پلیس. 4(25): 64ـ45.
2
3. صفورا (1387). مقایسۀ تعهد سازمانی و عجینشدن با شغل درکارکنان و داوطلبین دانشکدههای تربیتبدنی شهر تهران. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. تهران: دانشکدۀ تربیتبدنی دانشگاه تهران.
3
4. خلجی، حسن. (1375). اصول و مبانی تربیتبدنی. تهران: مرکز چاپ و انتشارات دانشگاه پیام نور.
4
5. خلجی، حسن. (1385). اصول و مبانی تربیتبدنی. ویرایش اول. چاپ سوم. تهران: انتشارات سمت.
5
6. صمدی، عباس؛ مهدوی خو، رضا. (1388). بررسی تأثیر اخلاق مدیریتی بر تعهد سازمانی کارکنان ادارۀ کل امور مالیاتی استان همدان. نشریۀ مالیات. 7(4، م 52): 71ـ45.
6
7. فرهنگی، عل اکبر؛ رستگار، عباسعلی. (1385). ارائه و تبیین مدل انگیزشی مبتنی بر معنویت کارکنان. نشریۀ دانشور رفتار. 13: 25ـ1.
7
8. کریمی، مهدی. رجایی پور، سعید، هویدا، رضا. (1389). بررسی رابطۀ بین ابعاد جو سازمانی و رفتار اخلاقی در بین کارکنان دانشگا ههای اصفهان و علوم پزشکی اصفهان. فصلنامۀ رهبری و مدیریت آموزشی. 4(1): 102ـ83.
8
9. کونتز، هرولد؛ اودانل، سیریل، و ویهریخ، هاینز (1378). اصول مدیریت (جلد دوم). محمد علی طوسی، سید امین ا... علوی، علی اکبر فرهنگی و اکبر مهدویان ، مترجم. چاپ چهارم، تهران: انتشارات مرکز آموزش مدیریت دولتی.
9
10. معیدفر، سعید. (1389). اخلاق کار و عوامل مؤثر بر آن در میان کارکنان ادارات دولتی. فصلنامۀ رفاه اجتماعی. 6 (23): 341ـ321.
10
11. Bevins W J. (2006). An Investigation of gender differences in motivation of senior administrators in Virginia community colleges using Hertzberg’s Two-Factor Theory. PhD Theses. East Tennessee State University. Johnson City, Tennessee.
11
12. Booth, P. Schulz, A K-D. (2004). The impact of an ethical environment on managers’ project evaluation judgments under agency problem conditions. Journal of Accounting, Organizations and Society. 29(5-6): 473-488.
12
13. Hersey, P. Blanchard K, H. (2004). Management of organizational behavior, utilizing human resources. 4th ed. India: Prentice Hall.
13
14. Lagace R R, Dahlstrom R, Gassenheimer J B. (1991). The relevance of ethical salesperson behavior on relationship quality: The pharmaceutical industry. Journal of Personal Selling & Sales Management. 11: 39.
14
15. Lennick D, Kiel F. (2005). Linking strong moral principles to business success. Pennsylvania: Wharton School of the University of Pennsylvania. The Aspen Institute Center for Business Education. online business analysis journal
15
16. Mallett C, Kawabata M, Newcombe P R, Otero F, Andres J S. (2007). Sport motivation scale-6 (SMS-6): A revised six – factor sport motivation scale. Psychology of Sport and Exercise. 8(5):600-614.
16
17. Plantinga, M., Plantenga, J and Siegers, J. (2010). The relation between market forces and employee motivation: Consequences of the introduction of market forces in the Dutch childcare sector. European Sociological Review. 26 (4): 401–414.
17
18. Lussier, R.N., (1993). Human relations in organizations. A skill-building approach.2 end Edition Homewood, Boston: IRWIN.
18
19. Roman S. (2003). The impact of ethical sales behaviour on customer satisfaction, trust and loyalty to the company: An empirical study in the financial services industry. Journal of Marketing Management. 19 (9/10): 915–939.
19
20. Schwepker J r, Charles H, Hartline, M, D. (2005). Managing the ethical climate of customer-contact service employees. Journal of Service Research. 7(4): 377-397.
20
21. Sims, R. (1992). The challenge of ethical behavior in organizations. Journal of Business Ethics. 11:503-513.
21
22. Tahmasebi, Z., Dibavar, A., Pirsemsari, N. (2010). Factors affecting ethical behavior of employees. AIMS International Conference on Value-based Management. pp: 11-13.
22
23. Thomas J L, Vitell S J, Gilbert F W, Rose G M. (2012). The impact of ethical cues on customer satisfaction with service. Journal of Retailing. 78: 167–173.
23
24. Trawick I F, Swan J E, McGee G W, Rink D R. (1991). Influence of buyer ethics and salesperson behavior on intention to choose a supplier. Journal of the Academy of Marketing Science. 19: 17–23.
24
25. Ydemir, M. Egilmez, Ö. (2010). An important antecedent of ethical/unethical behavior: Religiosity. Eurasian Journal of Business and Economics. 3(6):71-84.
25
26. Weichun Zhu; Douglas R May; Bruce J Avolio. (2004). The impact of ethical leadership behavior on employee outcomes: The roles of psychological empowermeqnt and Authenticity. Journal of Leadership & Organizational Studies, 11(1): 16-26.
26
ORIGINAL_ARTICLE
رابطه بین سبک رهبری و شرایط احراز مسئولیت در مدیران تربیت بدنی آموزش و پرورش شهر تهران
شرایط احراز مسئولیت تدوینشده در آموزش و پرورش می تواند به بهبود مهارت رهبری مدیران تربیتبدنی کمک کند. هدف این پژوهش، بررسی سبکهای رهبری مدیران گروه های تربیتبدنی و تعیین رابطة آن با شرایط احراز مسئولیت بود. از بین 76 مدیر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد 53 نفر انتخاب شدند. از پرسشنامۀ سبک رهبری و پرسشنامۀ ارزیابی معیارهای کلی مدیریت که روایی محتوایی آن توسط 7 متخصص مدیریت ورزشی تأیید گردید استفاده شد. فرضیه های پژوهش با استفاده از آزمون تی برای گروه های وابسته و مستقل و همچنین، ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که مدیران بهطور معناداری توجه بیشتری به سبک رهبری وظیفه گرایی دارند. هیچ رابطة معناداری بین شرایط احراز مسئولیت فعلی و سبکهای رهبری مدیران مشاهده نشد. همچنین، سوابق علمی مدیران با سبک رهبری وظیفه گرایی و میزان شرکت در دوره های آموزشی و سوابق مربیگری با سبک رهبری انسان گرایی رابطة معناداری داشتند. نتایج این پژوهش نشان داد که امتیاز وظایف، نقش ها و مهارت ها و درمجموع، معیارهای کلی مدیریت با سبک های رهبری مدیران رابطة قوی و مثبتی دارد. در این پژوهش بین گزارش معیارهای کلی مدیریت مدیران و کارکنان تفاوت معناداری مشاهده شد.
https://smrj.ssrc.ac.ir/article_401_5715f97d2a2ea1cca3e9b0075eee3481.pdf
2015-04-21
151
166
سبک رهبری
تربیتبدنی
آموزش و پرورش
شرایط احراز مسئولیت
شهر تهران
محمدباقر
فرقانی اوزرودی
mohammadbagher.forghani@gmail.com
1
آموزگار تربیت بدنی/آموزش و پرورش بابل
LEAD_AUTHOR
علی
یعقوبی
a_yaghobi36@yahoo.com
2
مدیر تربیت بدنی/ دانشگاه نوشیروانی بابل
AUTHOR
ابطحی، حسین. (1377). بهرهوری. چاپ دوم. موسسۀ مطالعات و پژوهشهای بازرگانی. تهران، نشر موسسۀ کار و تأمین اجتماعی.
1
ارشاد، طیبه. (1377). توصیف سبکهای مدیریتی و برخی از ویژگیهای فردی و شخصیتی مسئولین تربیتبدنی ادارات آموزش و پرورش تهران و شهرستان ری و اسلامشهر. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. تهران: دانشکدۀ تربیتبدنی و علوم ورزشی دانشگاه تربیت معلم.
2
اسدی، حسن. (1380). رابطۀ فرهنگ سازمانی با بهرهوری مدیران سازمان تربیتبدنی جمهوری اسلامی ایران. نشریۀ حرکت. (7): 50ـ39.
3
اصلانخانی، محمد. (1375). توصیف سبکهای رهبری و جو سازمانی و ارتباط آن با میزان رضایت شغلی از دیدگاه اساتید ورزشی دانشگاههای منتخب کشور. رسالۀ دکتری. تهران: دانشکدۀ تربیتبدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران.
4
بخششی، مهدی؛ جلالی فراهانی، مجید؛ پورحسن، ساجد. (1391). رابطۀ کارآمدی مربیگری و انسجام گروهی در تیمهای والیبال لیگ برتر ایران. فصلنامۀ مطالعۀ مدیریت ورزشی.4 (16) : 188ـ175.
5
بهاری، صالح. (1386). رابطۀ سبک رهبری و بهرهوری مدیران ادارات کل تربیتبدنی استان آذربایجان شرقی. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه آزاد تهران مرکزی.
6
جاسبی، عبدا.... (1371). اصول مبانی مدیریت. تهران: انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی. چاپ اول.
7
خوشبختی، جعفر؛ کشتیدار، محمد؛ زندهبودی، مهدی. (1391). ارتباط بین رهبری خدمتگزار و تعهد سازمانی کارکنان هیأتهای ورزشی استان بوشهر. فصلنامۀ مطالعۀ مدیریت ورزشی. 4(16) : 130ـ113.
8
شهلاییباقری، جواد. (1383). ارتباط سبکهای رهبری مربیان کشتی جهان با میزان موفقیت آنان. رسالۀ دکتری. تهران: دانشگاه تربیت معلم.
9
رابطی، رئوف. (1380). شایستهسالاری در دستگاههای دولتی. مجلۀ تعاون. (121) : 41ـ36.
10
مشرف جوادی، بتول؛ مظفری، امیر احمد. طالبی، ناهید. (1383). عوامل مؤثر بر بهرهوری سازمان تربیتبدنی از دیدگاه مدیران و کارشناسان و ارائۀ الگو. نشریۀ علوم حرکتی و ورزشی. 1(3): 100ـ89.
11
معرفتی، اکبر. (1383). رابطۀ فرهنگ سازمانی و سبک رهبری مدیران دانشکدۀ گروههای آموزشی تربیتبدنی با میزان بهرهوری اعضای هیأت علمی در دانشگاههای دولتی. رسالۀ دکتری. تهران: دانشگاه تربیت معلم.
12
مهاجران، بهناز. (1373). بررسی سبک رهبری و اثربخشی رفتار مدیران متوسطۀ شهر ارومیه. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. تهران: دانشکدۀ علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
13
Byrne G J, Bradley F. (2007). Culture's influence on leadership efficiency: How personal and national cultures affect leadership style. Journal of Business Research. 60: 168–175.
14
Lin H M. (2002). Transformational leadership. Journal of Education and Psychology. 22(2): 323-354.
15
Eagly A H, Carli L L. (2003). The female leadership advantage: An evaluation of the evidence. The Leadership Quarterly. 14: 807–834.
16
17. Jung D I, Chow C, Wu A. (2003). The role of transformational leadership in enhancing organizational innovation: Hypotheses and some preliminary findings. The Leadership Quarterly. 14: 525–544.
17
Holmberg I, Kerblom S A. (2006). Modeling leadership-implicit leadership theories in Sweden. Scand. J. Mgmt. 22: 307–329.
18
Kellner P, Jula N. (2001). Yes, we still need meritocracy. Academic Research Library. 25(14): 664.
19
20. Lougheadd T, Hardy J. (2005). An examination of coach and peer leader behaviors in sport. Psychology of Sport and Exercise. 6: 303-312.
20
21. McColl J R, Anderson R D. (2002). Impact of leadership style and emotions on subordinate performance. The Leadership Quarterly. 13: 545–559.
21
Metzcus M. (1969). The leadership behavior description questionnaire, San Diago: University Associates, 1969, pp7-12.
22
Northouse P. (2005). Leadership: Theory and practice. 2nd ed. thousand ask, GA, publishing.
23
Pfeiffer JW, Jones JE. (1973). The annual handbook for group facilitators. San Diego, CA: Pfeiffer & Company.
24
Schroder R S. (1989). Management and organization. 3nd ed. Ohio: South Weston publishing co.
25
Uzique E, Ouki M. (1994). Management style and demo graphic characteristics of chief academic officers. Emmanuel Okey Uzoigwe. University of Toledo.
26
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل حضور کشتی ایران در بازی های المپیک: از لندن تا لندن
هدف از این مطالعه، بررسی وضعیت کشتی ایران در بازیهای المپیک است. از مهمترین یافتههای این پژوهش میتوان به رابطۀ مثبت و معنادار بین مجموع مدالها و تعداد کشتیگیران هر دوره (مجموع کشتی آزاد و فرنگی) اشاره کرد. همچنین، بین مجموع مدالهای کسبشده در کشتی آزاد و فرنگی تفاوت معناداری وجود داشت. بااینوجود، بین تعداد مدالهای طلای کسبشده در این دو رشته تفاوت معناداری وجود ندارد. علاوهبراین، بین مجموع مدالها و مدالهای طلای کسبشده در قبل و بعد از انقلاب در هر دو رشتۀ کشتی آزاد و فرنگی، تفاوت معناداری وجود ندارد. درنهایت نیز تنها 9 استان کشور موفق به کسب مدال در بازیهای المپیک شدهاند که در این میان، استان تهران با کسب 13 مدال بالاتر از بقیۀ استانها قرار دارد. در مجموع، به مسئولان کشتی پیشنهاد میشود که اقداماتی را در جهت توسعۀ امکانات کشتی و شناسایی و پرورش کشتیگیران مستعد استانهای مختلف انجام دهند تا کشتیگیران نخبه به مسابقات بینالمللی ازجمله بازیهای المپیک اعزام شوند.
https://smrj.ssrc.ac.ir/article_402_5288ae4b48009bfbcfe5749066439a51.pdf
2015-04-21
167
180
کشتی ایران
بازیهای المییک
کشتی آزاد و فرنگی
بهمن
عسگری
bahman.asgari@yahoo.com
1
دانشگاه ازاد اسلامی واحد کرمانشاه
LEAD_AUTHOR
ناهید
پیرجمادی
pirjamadi@yahoo.com
2
کارشناسی ارشد دانشگاه خوارزمی
AUTHOR
حسین
عیدی
eydihossein@gmail.com
3
استادیار دانشگاه رازی
AUTHOR
بهمنش، عطاالله. (1379). بازیهای المپیک ازآغاز تا امروز. چاپ اول. تهران: انتشارات هاشمی.
1
خدایاری، عباس؛ قاسمی، حمید؛ محمدی، مهدی. (1391). عوامل مؤثر بر موفقیت کشتی فرنگی ایران در مسابقات جهانی 2009 دانمارک. مجموعه مقالات اولین همایش ملی علم و کشتی. مقاله منتشر شده در عنوان کنفرانس، دانشگاه علامه طباطبایی (ص. 46). تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.
2
رحیمی، اصغر. (1386). بررسی عوامل اثرگذار در عملکرد کاروان ورزشی ایران در بازیهای آسیایی 2006 دوحه از دیدگاه مدیران، کارشناسان، مربیان و ورزشکاران. پایاننامه منتشر نشده کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، گروه مدیریت ورزشی.
3
رمضانینژاد، رحیم. (1379). المپیزم و المپیک تابستانی. فصلنامۀ المپیک، (پیاپی 18): 47-55.
4
سجادی، نصرالله؛ صفری، حمیدرضا؛ رسولی، سیدمهدی؛ ساعت چیان، وحید.. (1390). اولویتبندی عوامل مؤثر بر موفقیت کاروان ورزشی ایران در بازیهای آسیایی 2010 گوانگجو. چکیده مقالات مدیریت ورزشی ششمین همایش ملی دانشجویان تربیتبدنی و علوم ورزشی. مقاله منتشر شده در عنوان کنفرانس، دانشگاه تهران (ص. 62). تهران: متاچاپ.
5
صادقی بروجردی، سعید؛ قائینی، سعید. (1391). دیدگاهی انتقادی بر روند تحولات کشتی در جهان. مجموعه مقالات اولین همایش ملی علم و کشتی. مقاله منتشر شده در عنوان کنفرانس، دانشگاه علامه طباطبایی (ص. 4). تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.
6
عباسی، مهدی. (1377). تاریخ کشتی ایران. چاپ دوم. تهران: انتشارات مجید.
7
عیدی، حسین؛ برومتد، محمدرضا؛ عسگری، بهمن. (1393). آشنایی با ابعاد جنبش المپیک. چاپ اول. آمل: نشر شمال پایدار.
8
گودرزی، محمود؛ هنری، حبیب. (1386). طراحی و تدوین نظام جامع ورزش کشتی کشور. نشریۀ پژوهش در علوم ورزشی، 5(4)، 33-54.
9
محمدزمانی، تورج؛ عیدی، حسین؛ عسگری، بهمن. (1391). بررسی عملکرد تیمهای ملی ایران در بازیهای المپیک و آسیایی در مقایسه با سایر رقبای آسیایی. طرح تحقیقاتی منتشر نشده، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اسلام آباد غرب، گروه تربیت بدنی.
10
محمدی، علی. (1389). ارائۀ مدل ریاضی برای رتبهبندی کشورهای شرکتکننده در بازیهای آسیایی 2006. فصلنامۀ المپیک، 18 (3): 7-19.
11
12. Bailey, M. J. (2005). Predicting sporting outcomes: A statistical approach. A Thesis Submitted for the Degree of Doctor of Philosophy. (Unpublished MS dissertation). Swinburne University of Technology, Melbourne, Statistics.
12
13. Bian, x. (2004). Predicting Olympic medal counts: The effects of economic development on Olympic performance. Honors Projects: The Park Place Economist. Paper 13, pp. 37-44. Retrieved 2013, Jan. 23, from www. sportsconflict.org.
13
14. Hematinezhad, M., Gholizadeh, M. H., Ramezaniyan, M. R., Shafiee, S. H., & Ghazi Zahedi, A. (2010). Predicting the success of nations in Asian games using neural network. Sport Scientific and Practical Aspects. 8(1): 33-42.
14
15. Kuper, G. H., & Sterken, E. (2012). Participation and performance at the London 2012 Olympics. University of Groningen, faculty of economics and business: 1-20. Retrieved 2014, Des. 2, from www.rug.nl/feb.
15
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی رابطۀ بین منابع قدرت مدیران و سلامت سازمانی در ادارات ورزش و جوانان استان اصفهان
هدف از این پژوهش، بررسی رابطۀ بین منابع قدرت مدیران و سلامت سازمانی در ادارات ورزش و جوانان استان اصفهان در سال 1389 بود. جامعۀ آماری پژوهش، 420 نفر از کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان اصفهان بودند. یافته های پژوهش نشان داد منبع قدرت مرجعیت بر مؤلفههای نفوذ مدیر، ملاحظهگری، پشتیبانی منابع، روحیه و تأکید علمی، منبع قدرت تخصص بر مؤلفههای نفوذ مدیر، ملاحظهگری و پشتیبانی منابع، منبع قدرت پاداش بر مؤلفههای نفوذ مدیر و پشتیبانی منابع، منبع قدرت اجبار و منبع قدرت قانونی، تنها بر مؤلفۀ ساخت دهی، منبع قدرت اطلاعات بر مؤلفه های یگانگی نهادی، نفوذ مدیر و پشتیبانی منابع و منبع قدرت رابطه بر مؤلفه های نفوذ مدیر و ملاحظهگری از سلامت سازمانی تأثیر داشت. درمجموع، به مدیران ادارات ورزش و جوانان پیشنهاد میشود که از این منابع قدرت در جهت بهبود روابط بین مدیر و کارکنان استفاده شود تا گامی در جهت تعامل و سازش بیشتر کارکنان و ادارات ورزش و جوانان برداشته باشند.
https://smrj.ssrc.ac.ir/article_403_666a2ed22bccdc0ca211abf09c1fd2cc.pdf
2015-04-21
181
196
منابع قدرت
سلامت سازمانی
کارکنان
ورزش و جوانان
اصفهان
ابراهیم
علی دوست قهفرخی
e.alidoust@yahoo.com
1
دانشکدۀ تربیتبدنی دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
حامد
شایگان
hamedshaygan@yahoo.com
2
دانشگاه اصفهان
AUTHOR
1. سلطانحسینی، محمد؛ علیدوستقهفرخی، ابراهیم؛ همایی، رضا؛ موسوی، سیدهزهره. (1389). بررسی سهم نسبی سلامت روانی بر سلامت سازمانی در ادارات تربیت بدنی استان اصفهان. نشریه مدیریت ورزشی، 2 (4) 81-65.
1
2. طالبپور، مهدی؛ رمضانی، ملیحه؛ هنری، حبیب. (1392). بررسی رابطۀ سلامت سازمانی و اثربخشی در دانشکدههای تربیتبدنی و علوم ورزشی دانشگاههای دولتی تهران. نشریۀ مطالعات مدیریت ورزشی. 5 (17) 218-207.
2
3. فردوسی، محمدحسن؛ مرعشیان، فاطمه؛ طالبپور، مهدی. (1391). رابطۀ ویژگیهای شخصیتی و تعهد سازمانی با سلامت سازمانی در کارکنان ادارات تربیتبدنی استان خوزستان. نشریۀ مطالعات مدیریت ورزشی. 4 (15) 188-173.
3
4. وایلز، کیمبل. (1382). مدیریت و رهبری آموزشی. مترجم: طوسی محمدعلی. چاپ چهاردهم. تهران: انتشارات مرکز آموزش مدیریت دولتی.
4
5. هرسی، پاول؛ بلانچارد، کنت. (1380). مدیریت رفتار سازمانی. مترجمان: علاقهبند علی، کبیری قاسم. تهران: انتشارات مرکز آموزش مدیریت دولتی.
5
6. Baker G A, Jacoby A, Gory J, Doughty J, Elian V. (2005). Quality of life of adolescence. Epilepsy. 46(1):132-140.
6
7. Bateman C. (1999). Relatioship among empowerment organizational health and principal effectiveness. Doctoral dissertation, University of Missouri, Colombia.
7
8. Bradshaw D. (1998). Power as dynamic tension and its implications for radical organizational change. European Journal of Work and Organizational Sociology. 7(2): 121-143.
8
9. Braynion P. (2004). Power and leadership. Journal of Health Organization and Management. 18(6):474-463.
9
10. Bruins J. (1999). Social power an influence tactics: A theoretical introduction. Journal of Social Issues. 55(1): 7-14.
10
11. Day D V. (2001). Leadership development: A review in context. Leadership Quarterly. 11(4): 613-851.
11
12. Dejoy D, Wilson M. (2007). Organizational health promotion: Broadening the horizon of workplace health promotion. American Journal Of Health Promotion. 22(1):45-53.
12
13. Ganster D C, Schaubroeck J. (1991). Work stress and employee health. Journal of Management. 17(2): 235-271.
13
14. Hersey p, Blanchard K H. (1996). Management of organizational behavior. Utilizing human resources. 5th ed. Englewood Cliffs, New Jersey: Practice-Hall publication.
14
15. Hoy W K, Feldman J. (1999). Organizational health profiles for high schools. In Freiberg J. (Ed). School climate: Measuring sustaining and improving. London: Falmer Press.
15
16. Hoy W K, Miskel C G. (1996). Educational administration, theory, research and practice. 5th ed. New York: Mc Graw-Hill.
16
17. Kahn R L, Byosiere P. (1992). Stress in organizations. CA: Consulting Psychologists Press. Inc. In: M D Dunnette, L M Hough. Handbook of Industrial and Organizational Psychology. Vol 2, 2nd ed. Palo Alto, California, US: Consulting Psychologists Press.
17
18. Khademfar M, Idris K. (2012). The relationship between transformational leadership and organizational health in Golestan province of Iran. International Journal of Humanities and Social Science. 2(12): 218-230.
18
19. Mackenzie R A. (2002). The time trap. Word Executive`s Digest 14(11). 84-88.
19
20. Mohammadisa M, Siadat S, Arbabisarjou A. (2012). Relationship between managers' performance and organizational health. International Education Studies. 5(3): 228- 234.
20
21. Petrock F. (2007). Leadership & Bases of Power. In: http://elearning.sol.du.ac.in/mod/book/view.php?id=1281&chapterid=1693.
21
22. Chell E. Pettaway L, carmouche R, (1998). The way forward: Leadership research in the hospitality industry. International Journal of Hospitality Management. 17(3): 407-426.
22
23. Rahimi G, Farhad Nezhad H, Noruzi M. (2012). A study on the relationships between managers' critical thinking with organizational health scale in Islamic Azad University Branches in locale 13 considering three scales: Supervisors, managers and employees. Journal of Basic and Applied Scientific Research. 2(4):4085-4091.
23
24. Senior F, Fleming J. (2006). Organization change. 3rd ed. New York: practice-Hall.
24
25. Verhoest K. (2005). Effects of autonomy, performance contracting and competition on the per-formance of a public agency: A case study. Policy Studies Journal. 33(2):235-258.
25
26. Wolff S. (2003). Organizational health: Beyond integrated disability management. Compensation & Benefits Review. 35(4): 7-12.
26
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی ارتباط بین توانمندسازی و تعهد سازمانی معلمان تربیتبدنی استان خراسان شمالی
اندیشمندان مدیریت تحول و بهسازی سازمان، توانمندسازی منابع انسانی را بهعنوان راهبردی اثرگذار بر عملکرد و بهسازی نیروی انسانی معرفی کردهاند. هدف این پژوهش، بررسی ارتباط بین توانمندسازی و تعهد سازمانی معلمان تربیتبدنی استان خراسان شمالی بوده است. روش انجام پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی بود. جامعۀ آماری این پژوهش شامل معلمان تربیتبدنی استان خراسان شمالی (607 نفر ) بود که حجم نمونۀ آن براساس جدول مورگان و همکاران 230 نفر تعیین گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بین توانمندسازی روانی و تعهد سازمانی معلمان تربیت بدنی استان خراسان شمالی رابطۀ معناداری وجود دارد.همچنین بین احساس شایستگی، احساس معناداری، خودتعیینی، مؤثربودن و اعتماد با تعهد سازمانی، تعهد عاطفی وتعهد هنجاری معلمان تربیتبدنی رابطۀ معناداری وجود دارد؛اما بین احساس شایستگی، احساس معناداری، خودتعیینی، مؤثربودن و اعتماد با تعهد مستمر رابطهای وجود ندارد. با توجه به نتایج میتوان گفت که توجه به توانمندسازی روانی معلمان تربیتبدنی برای ارتقای تعهد سازمانی آنان امری ضروری بهنظر میرسد.
https://smrj.ssrc.ac.ir/article_404_b535df109c0190b562261ca6440b07bf.pdf
2015-04-21
197
218
توانمندسازی
تعهد سازمانی
معلمان تربیتبدنی
احیا
عابدی
ahyaabedi@yahoo.com
1
دانشگاه مازندران
LEAD_AUTHOR
سید محمدحسین
رضوی
razavismh@yahoo.com
2
دانشگاه مازندران
AUTHOR
فرزام
فرزان
dornaumz6268@gmail.com
3
دانشگاه مازندران
AUTHOR
1. اسماعیلی،کورش. (1380). تعهد سازمانی. مجلۀ تدبیر. شماره112، 69ـ66.
1
2. امیرخانی، امیرحسین. (1387). توانمندسازی روانشناختی منابع انسانی، دیدگاهها و ابعاد. مجلۀ پیک نور. 6 (1)، 50ـ41.
2
3. بیگینیا، عبدالرضا؛ سرداری، احمد؛ نجاری نژاد، حسن. (1389) تاثیر توانمند سازی شناختی کارکنان بر عوامل تقویت کننده نیروی انسانیچشم انداز مدیریت دولتی، 3، 102-79
3
4. دسترنج، حکمت الله. (1383). توانمندسازی و فناوری اطلاعات. مجلۀ تدبیر. شماره 145: 83.
4
5. دستگردی، کاظم. (1387). ارتباط بین توانمندسازی و یادگیری سازمانی کارکنان سازمان تربیتبدنی. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه تهران.
5
6. رابینز، استیفن پی؛ ترجمه علی پارسیائیان، سید محمد اعرابی. (1377). رفتار سازمانی، مفاهیم، نظریهها وکاربردها. مترجمان: پارسائیان ع، اعرابی م. جلد اول. تهران .دفتر پژوهشهای فرهنگی.
6
7. زارع، قاسم. (1385). ارتباط بین عوامل روانشناختی توانمندسازی کارشناسان و کارآفرینی سازمانی در سازمان تربیتبدنی کشور. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه تهران.
7
8. زاهدی، شمس السادات؛ بودلایی، حسن؛ ستاری نسب، رضا؛کوشکی جهرمی، علیرضا. (1388). تحلیل رابطۀ توانمندسازی روانشناختی و تعهد سازمانی. فصلنامۀ تخصصی پارکها و مراکز رشد. 24، 62ـ59 .
8
9. عبداللهی، بیژن. (1385). نقش خودکارامدی در توانمندسازی کارکنان. مجلۀ تدبیر. 168، 40ـ35.
9
10. عبدالهی، بیژن؛ نوه ابراهیم، عبدالرحیم. (1385). توانمندسازی کارکنان کلید طلایی مدیریت منابع انسانی. چاپ اول.تهران. نشر ویرایش.
10
11. فراهانی، ابوالفضل؛ فلاحتی، مهدی. (1386). بررسی رابطۀ بین عوامل روانشناختی توانمندسازی و کارآفرینی سازمانی کارشناسان ادارات تربیتبدنی دانشگاهها. مجلۀ پژوهش در علوم ورزشی. شماره 15، 79ـ67.
11
12. کنیلا، دنیس. (1383). توانمندسازی منابع انسانی. مترجمان: ایراننژاد پاریزی م، سلیمیان معصومعلی. نشر ایران.
12
13. میرکمالی، سیدمحمد؛ حیات،علی اصغر؛ نوروزی، علی. (1388). بررسی رابطۀ توانمندسازی روانشناختی با رضایت شغلی و تعهد سازمانی در میان کارکنان دانشگاه تهران. دو ماهنامۀ دانشگاه شاهد. 15(39)، 30ـ16.
13
14. موغلی، علیرضا؛ حسن پور، اکبر؛ حسن پور، محمد. (1388). بررسی ارتباط بین توانمندسازی و تعهد سازمانی کارکنان در مناطق نوزدهگانۀ سازمان آموزش و پرورش شهر تهران. نشریۀ مدیریت دولتی. 1(2)، 132- 119.
14
15. هداوند، سعید؛ صادقیان، شهره. (1386). سازههای اثربخش در توانافزایی کارکنان. مجلۀ تدبیر. شماره180، 55.
15
16. Avolio, B.G; Zho, W.; Koh, W; Bhatia, P, (2004). Transformational Leadership & Organizational Commitment, Mediating Role of Psychological Empowerment, Journal of Organizational BehaviorVol.25, No.6, 951- 968
16
17. Baek-Kyoo (Brian) Jooa; Ji Hyun Shim (2011) Psychologicalempowerment and organizational commitment: the moderating effect of organizational learning culture, Human Resource Development International Vol. 13, No.4, 425–441
17
18. Beer, V, Guerrilla. (1991) Tactics for employee empowerment. Performance empowerment Quarterly, 4(4), 62-70
18
19. Jeanne thereon, crystal. (2011). Impact of psychological empowerment and job satisfaction on organizational commitment amongst employees in a multi-national organization. Mini-Thesis Submitted in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Magister Commerce in the Department of Industrial Psychology, Faculty of Economic and Management Science, University of the Western Cape.
19
20. Itsara B, Sittichai C, Natthawut A. (2010). Leadership empowerment and attitude outcomes. The Journal of Behavioural Science. 5(1), 1-14.
20
21. Littrell, Ramie F. (2007). Influences on employee preferences for empowerment practices by the ideal manager. International journal of Intercultural relations. 3, 87-110.
21
22. Louis G, Thara S. (2011). Work motivation of teachers’ relationship with organizational commitment. Canadian Social Science. 7 (1) : 90-99.
22
23. Preeti S, rawat. (2011). Affect of psychological empowerment on commitment of employees an empirical study. 2nd International Conference on Humanities, Historical and Social Sciences Pied. 17, 143-147.
23
24. Sahay B S. (2005). Multi factors productivity measurement model for service organization. International Journal of Productivity and Performance Management. 54(1), 7-22.
24
25. Spreitzer.gretchen. M, done son. David. (2005). Musings on the past and future of employee empowerment. Forthcoming in the handbook of organizational development edited by tom Cummings. 1-25.
25
26. Stander m w, rothmann s. (2010). Psychological empowerment, job insecurity and employee engagement. SA Journal of Industrial Psychology. 36(1), 1-8.
26
27. Sumi J H A. (2011). Influence of psychological empowerment on affective, normative and continuance commitment: A study in the Indian IT industry. Journal of Indian Business Research. 3 (4), 263–282.
27
28. Thomas WH, danielc, feldman. (2011). Affective organizational commitment and citizenship behavior: Linear and non-linear moderating effects of Organizational tenure. Journal of Vocational Behavior. 79, 528–537
28
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر سبک های رهبری بر کارآفرینی سازمانی در اداره کل تربیت بدنی استان تهران
هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر سبک های رهبری بر کارآفرینی سازمانی در اداره کل تربیت بدنی استان تهران میباشد. بدین منظور، 34 نفر از مدیران ورزشی، پرسشنامه های سبکهای رهبری باس و آولیو، کارآفرینی سازمانی صمدآقایی (1378) و پرسشنامه مشخصات فردی را تکمیل نمودند. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین سبک رهبری تحول گرا و کارآفرینی سازمانی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین سبکهای رهبری عملگرا و عدم مداخله با کارآفرینی سازمانی در اداره کل تربیتبدنی استان تهران همبستگی منفی و معناداری وجود دارد. نتایج تحیل رگرسیونی داده ها نیز نشان داد که تغییرات متغیر کارآفرینی سازمانی به اندازه 7/57 درصد از متغیر سبک های رهبری تاثیر پذیرفته است. با توجه به یافته های تحقیق، سبک رهبری غالب در اداره کل تربیت بدنی استان تهران (سبک رهبری عملگرا)، همراستا با شرایط کارآفرینی سازمانی نیست. لذا بکارگیری سبک های رهبری موثر (سبک رهبری تحول گرا)، احتمالاً کارآفرینی سازمانی را در اداره کل تربیت بدنی استان تهران رشد و توسعه خواهد داد.
https://smrj.ssrc.ac.ir/article_405_941311f9b2d174d81d0de94a630e4cc4.pdf
2015-04-21
219
231
رهبری تحولگرا
رهبری عملگرا
رهبری عدم مداخله
کارآفرینی سازمانی
مدیران تربیت بدنی استان تهران
ساجد
پورحسن هریس
sajed.pourhn@gmail.com
1
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران
LEAD_AUTHOR
محبوب
شیخعلی زاده
m-sheykhalizadeh@iau-ahar.ac.ir
2
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران
AUTHOR
1- احمدپور داریانی، محمود.(1381). کارآفرینی: تعاریف، نظریات و الگوها. تهران: انتشارات شرکت پردیس، چاپ دوم. 21-55.
1
2- حیدری نژاد، صدیقه، غفرانی، محسن و جلیلوند، جمشید. (1391). ارتباط ساختار سازمانی و کارآفرینی سازمانی در اداره کل تربیت بدنی استان سیستان و بلوچستان. مطالعات مدیریت ورزشی، (15)، 172-159.
2
3- صمدآقایی، جلیل. (1385). خلاقیت جوهره کارآفرینی. تهران: انتشارات مرکز کارآفرینی دانشگاه تهران. چاپ اول. 11-84.
3
4- فروغیپور، حمید. (1384). زمینههای کارآفرینی در ورزش از دیدگاه مدیران و متخصصان تربیتبدنی کشور و ارائه راهکار. رساله دکتری، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات. 44-69.
4
5- کلاته سیفری، معصومه. (1388). بررسی رابطه بین فرهنگ سازمانی و کارآفرینی سازمانی در اداره کل تربیت بدنی استان تهران. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تربیت معلم تهران. 1-61.
5
6- شیخعلی زاده، محبوب، تجاری، فرشاد. (1392). تاثیر رهبری تحولگرا و فرهنگ سازمانی بر اثربخشی سازمانی در سازمان های ورزشی. مطالعات مدیریت ورزشی، (17)، 56-41.
6
7- Alvesson, M. (2002). Understanding organizational culture: Sage Publications Ltd. 93-114.
7
8- Avolio, B. J., Bass, B. M., & Jung, D. I. (1999). Re-examining the components of transformational and transactional leadership using the Multifactor Leadership Questionnaire. J OCCUP ORGAN PSYCH. 72(4), 441-463.
8
9- Block, L. (2003). The Leadership–culture connection: an exploratory investigation, LEADERSHIP ORGAN DEV J, 24(5-6), 318- 334.
9
10- Bass, B. M., Avolio, B. J., Jung, D. I., & Berson, Y. (2003). Predicting unit performance by assessing transformational and transactional leadership. J APPL PHYSIOL, 88(2), 207.
10
11- Cornwall, J. R., & Perlman, B. (1990). Organizational entrepreneurship: Richard d Irwin.32-50.
11
12- Kuratko, D. F., & Hodgetts, R. M. (1995). Entrepreneurship: A contemporary approach: Dryden Press.25-46.
12
13- Gardner, L., & Stough, C. (2002). Examining the relationship between leadership and emotional intelligence in senior level managers. LEADERSHIP ORGAN DEV J, 23(2), 68-79.
13
14- Grebel, T., Pyka, A., & Hanusch, H. (2003). An evolutionary approach to the theory of entrepreneurship.IND INNOV, 10(4): 493-514.
14
15- Jens, R. (2006). Transformational and transactional leadership in martial arts. J APPL SPORT PSYCHOL, 18(4), 312-325.
15
16- Muldoon, S. D. (2003). Excellent Managers: Exploring the Acquisition, Measurement, and Impact of Leader Skills in an Australian Business Context. 1-21.
16
17- Naipaul, S. (2009). Entrepreneurship and leadership in hospitality: insights and implications for higher and tourism education–Mr Harris Rosen in conversation with Drs Sandra Naipaul and Youcheng Wang. INT J CONTEMP HOSP MANAGE, 21(6), 639-658.
17
18- Ratten, V. (2010). Sport-based entrepreneurship: towards a new theory of entrepreneurship and sport management. INT ENTR MANAGE J,11(4): 1-13.
18
19- Rowold, J. (2006). Transformational and transactional leadership in martial arts. J APPL SPORT PSYCHOL, 18(4), 312-325.
19
20- Tojari, F., Sheikhalizadeh, M., Zarei, A. 2011. Structural equation modeling analysis of effects of leadership styles and organizational culture on effectiveness in sport organizations. AFR J BUS MANAGE, 5(21), 8634-8641.
20
21- Vecchio, R. P. (2003). Entrepreneurship and leadership: Common trends and common threads. HUM RESOUR MANAGE R, 13(2), 303-327.
21
22- Yang, C. W. (2008). The relationships among leadership style, entrepreneurial orientation, and business performance. MANAGE GLOBAL TRANSIT, 6 (3), 257-275.
22