نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه پیام نور

چکیده

هدف از پژوهش حاضر تعیین عوامل پیش­بینی کننده خودکارآمدی شغلی مدیران هیئت­های ورزشی استان تهران بود. جامعۀ آماری تحقیق 150 نفر از مدیران هیئت­ های ورزشی استان تهران بود که بر اساس جدول مورگان 108 نفر به طور تصادفی برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. به منظور دست­یابی به اهداف تحقیق از پرسشنامه اطلاعات فردی و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر استفاده شد که روایی آن به تایید متخصصین رسید و پایایی آن در یک مطالعه مقدماتی با 30 نفر آزمودنی و با آلفای کرونباخ 87/0 محاسبه شد. برای تحلیل اطلاعات جمع­آوری شده از روش­های آماری توصیفی و استنباطی مانند کلموگروف اسمیرنف، رگرسیون چند متغیره، آزمون ت استودنت تک نمونه­ ای و مستقل، آنوا و توکی  با کمک نرم افزار اس، پی، اس، اس بهره گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین خودکارآمدی شغلی مدیران هیئت­های ورزشی استان تهران و سن، جنسیت، وضعیت تاهل، سابقه مدیریت و سطح مدیریت ارتباط معناداری وجود ندارد. اما بین خودکارآمدی شغلی و سطح تحصیلات، رشته تحصیلی، مدیریت در رشته ورزشی تخصصی، وضعیت استخدام، سابقه ورزشی و سابقه قهرمانی مدیران هیئت­های ورزشی استان تهران ارتباط معناداری وجود دارد. به طور کلی میزان تحصیلات، رشته تحصیلی، مدیریت در رشته ورزشی تخصصی، وضعیت استخدام، سابقه ورزشی و سابقه قهرمانی مدیران هیئت­های ورزشی استان تهران عوامل پیش بینی کننده خودکارآمدی شغلی مدیران هیئت­های ورزشی استان تهران می­باشند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Determining the Predictor Factors of Carrier Self-Efficacy among Tehran Sport Board’s Managers

نویسندگان [English]

  • Loghman keshavarz
  • Himid Barazadeh
  • Abolfazl Molajafari

Payame Noor University

چکیده [English]

The purpose of the present survey was determining the predictor factors of carrier self-efficacy among Tehran sport board’s managers. Statistical population of the research was 150 persons of top managers of Tehran province sport boards that, on the basis of Morgan table, 108 persons were randomly selected. In order to achieving the required data, personal and Scherer public self- efficacy questionnaires were used that its validity was confirmed by the experts and its reliability was studied in an introductory survey with 30 subjects and was confirmed by Cronbach’s Alpha of 0.87. In order to achieving to the research purposes, the descriptive and inferential statistics methods such as Kolmogorov-Smirnov, analysis of one-way variance, multivariate regression, single-sample and independent Student’s T test and Tukey, with the help of SPSSS.V.16 software, were used. Research results had shown that there is no meaningful relationship between the career self- efficacy of the managers of Tehran sport boards and their age, gender, background of their management, marriage situation, and their level of management. But there is a meaningful relationship between career self- efficacy and education, academic field, employment situation, management in the specific sport, sport experience, and championships the managers of Tehran sport boards. Generally, education, academic field, management in the specific sport, employment situation, sport experience, and championships of the managers of Tehran province sport boards, are the predictor factors in their career self- efficacy.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Self- efficacy
  • Career Self- efficacy
  • Managers
  • Sport Boards
1. آقاملایی ت، سادات طوافیان ص، حسنی ل. (1387). خودکارآمدی، منافع و موانع درک شده نسبت به فعالیت فیزیکی منظم در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، مجله تخصصی اپیدمیولوژی ایران، دوره 4(3و4): 9-15.
2. ثابت سروستانی ر، هادیان شیرازی ز. (1388). شاخص­های تشخیص دیابت و خودکارآمدی در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه نادر کاظمی شیراز، پژوهش پرستاری، 4(14): 15-21.
3. حسین‌چاری م، کیانی ر. (1387). رابطه برخی متغیرهای جمعیت‌شناختی با خود-کارآمدی دانش‌آموزان در تعامل اجتماعی با هم‌سالان مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 14 (2) :184-192
4. خسروی زاده ا. (1387). مطالعه و طراحی برنامه استراتژیک کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران، رساله دکتری، چاپ نشده، دانشگاه تهران، ص 124.
5. سجادی ن.(1384). طرح جامع ورزش ایران از استراتژی تا عمل، پنجمین همایش بین المللی تربیت بدنی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران.
6.  فولاد چنگی م. (1388). بررسی مقایسه‌ای باورهای خودکارآمدی شغلی دختران و پسران دبیرستانی، اصول بهداشت روانی، 4(44): 334-343.
7. کریم زاده شیرازی م، رضویه ا، کاوه م. ح. (1387).ارتباط کیفیت زندگی و خودکارآمدی معلمان شاغل شهرستان شهرکرد، مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، 10(1): 28-35.
8. مسعودی ر، افضلی س م، اعتمادی ش، مقدسی ج. (1387). احساس خودکارآمدی و ایفای نقش مربیان دانشکده پرستاری و مامایی شهرکرد در آموزش بالین، مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، دوره 10(4): 96-104.
9. مظلومی محمودآباد س، محمدی م، مروتی شریف ‌آباد م. (1389). ورزش و ارتباط آن با خودکارآمدی بر اساس الگوی مراحل تغییر در کارمندان شهر یزد در سال 1387، مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان، 17(4): 346-535
10. یوسفی ق. (1387).اثربخشی آموزش مهارت های جستجوی شغلی به روش کلوپ شغلی برخورد کارآمدی شغلی و سخت‌رویی دانشجویان، پایان نامه کارشناسی ارشد، علامه طباطبایی (دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی) و مؤسسه کار وتأمین اجتماعی.
11. Andrew, M. L., Tracey J., Devonport Karen E., M., and Laura C. W. (2003). Self-efficacy and Dissertation Performance among Sport Students, Journal of Hospitality. Leisure, Sport and Tourism Education, 22(46), 59-66.
12. Bandura A. (2001). Social cognitive theory: An agentive perspective. Annual Review of Psychology, 52:1-26.
13. Bandura A., Barbaranelli C., Caprara G.V., & Pastorelli C. (2001). Self-efficacy beliefs as shapers of children’s aspirations and career trajectories. Child Development, 72,187–206.
14. Bandura, A. (1997). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84, 191-213.
15. Berings, M. G. M. C., Poell, R. F., Simons, P. R. J. & Van Veldhoven. M. J. P. M. (2007). The development and validation of the On-the-job Learning Styles.
16. Birgit S., Sabine S. (2010). Leadership attributes valence in self-concept and occupational self-efficacy. Career Development International, 15(1), 78 – 92
17. Bozeman D.P., Perrewe P.L., Hochwarter W.A., Brymer R.A. (2001). Organizational politics, perceived control, and work outcomes: Boundary condition on the effects of politics. Journal of Applied Social Psychology, 31, 486-503
18. Chang-qin L., Oi-ling S., Cooper Cary L. (2005). Managers’ occupational stress in China: the role of self-efficacy. Article Outline, Personality and Individual Differences, 38(3), 569-578,
19. David J. Llewellyn X. S., Amanda A., Gareth J. (2008). Self-efficacy, risk taking and performance in rock climbing. Personality and Individual Differences, 45, 75–81.
20. Gboyega A., Popoola S. O. (2010). Demographic Variables and Self-efficacy as Factors Influencing Career Commitment of Librarians in Federal University Libraries in. Library Philosophy and Practice, This paper is posted at DigitalCommons@University of Nebraska - Lincoln. http://digitalcommons.unl.edu/libphilprac/329.
21. Gianakos I. (1999). Patterns of career choice and career decision – making self- efficacy. Journal of Vocational Behavior, 54, 244-258.
22. Joann M. Gleeson-K. (2007). Self-monitoring of Physical Activity Effects on Self-efficacy and Behavior in People with Type 2 Diabetes. The Diabetes Educator, 1(33), 962-988.
23. Luzzo D. A. (1995). The relative contributions of self- efficacy and locus of control to the prediction of career maturity. Journal of college student development, 36, 61-66
24. Mau, W. C. (2000). Cultural differences in career decision-making and self efficacy. Journal of Vocational Behavior, 57, 365-378.
25. Rigotti T., Schyns B. & Mohr G. (2008). A short version of the occupational self-efficacy scale .Structural and construct validity across five countries. Journal of Career Assessment, 16, 238-255.
26. Schyns, B. (2010). Self-Monitoring and Occupational Self-Efficacy of Employees and Their Relation to Perceived Transformational Leadership. Current Research in Social Psychology, 7, 30-42.
27. Timucin G. R. (2011). A Study on the Self-Efficacy of Elite Coaches Working at the Turkish Coca-Cola Academy League, The Sport journal, Vol. 4. Available at the http://www.thesportjournal.org
28. Whetten D. A. & Cameron k. S. (1998). Developing Management skills. New York: Addison – Wesley, Wheelan.